زمین در عصر پرکامبرین از اقیانوس جهانی پوشیده شده بود
بيگ بنگ/ بر اساس يک مقاله جديد، به احتمال زياد، يک اقيانوس جهاني سطح زمين را 3.24 ميليارد سال پيش در عصر پرکامبرين پوشانده بود. دکتر «بازول وينگ» محقق در گروه زمين‌شناسيِ دانشگاه کلرادو بولدر گفت: «يافته‌هاي ما به دانشمندان کمک مي‌کند تا چگونگي پيدايش نخستين موجودات زنده تک‌سلولي و محل پيدايش آنها را به شيوه بهتري درک کنند. تاريخچه حيات در زمين شايسته توجه بيشتري است. ما در تحقيقات خود به بررسيِ پوسته‌هاي اقيانوسي 3.24 ميليارد ساله‌اي پرداختيم که دستخوشِ تغييرات آب‌گرمايي شده بودند. اين پوسته‌ها به منطقه پانوراما در بخش پيلبارايِ غرب استراليا تعلق دارند.»
دکتر «بنجامين جانسون» دانشمند در دانشگاه ايالتي آيووا اظهار داشت: «هيچ نمونه‌اي از اقيانوس‌هاي باستاني در دست نيست، اما به سنگ‌هايي دست يافته‌ايم که با آب درياها برهم‌کنش داشته‌اند و اين برهم‌کنش در آثاري باقي مانده است. ما به تجزيه و تحليل داده‌هاي جمع‌آوري شده از 100 نمونه سنگ پرداختيم. اين سنگ‌ها از مناطق خشک جمع‌آوري شده بودند. ما در اصل به دنبال دو ايزوتوپ مختلف اکسيژن بوديم که در سنگ‌ها به دام افتاده بود: يعني يک اتم نسبتاً سنگين‌تر به نام اکسيژن-18 و يک اتم سبک‌تر به نام اکسيژن-16.»
دکتر وينگ بيان کرد: «ما دريافتيم که نسبت آن دو ايزوتوپ اکسيژن احتمالا 3.24 ميليارد سال ِ گذشته در آب دريا قدري با هم فرق داشته باشد. انتظار داريم ميزان اتم‌هاي اکسيژن-18 قدري بيشتر از آن چيزي باشد که امروز مي‌بينيم. اگرچه اين اختلاف جرم اندک به نظر مي‌رسند، اما حساسيت زيادي دارند. توده‌هاي خشکيِ عصر حاضر از خاک‌هاي غني از رس پوشيده شده‌اند و ايزوتوپ‌هاي اکسيژن سنگين‌تر را از آب مي‌گيرند»
محققان اين نظريه را مطرح کرده‌اند که محتمل‌ترين توضيح براي ميزان زيادِ اکسيژن-18 در اقيانوس‌هاي باستاني اين است که در واقع هيچ قارۀ غني از خاکي وجود نداشت تا ايزوتوپ‌ها را جذب کند. اما اين بدان معنا نيست که هيچ آثاري از مناطق خشک در آن زمان وجود نداشت. طبق داده‌ها اين امکان وجود ندارد که قاره‌هاي کوچک نتوانند از دل اقيانوس‌ها به وجود آيند. اکنون اين پرسش بزرگ مطرح مي‌شود: صفحات تکتونيکي چه زماني قطعات سنگي را که سرانجام به قاره‌هاي امروزي تبديل شدند، به سمت بالا هدايت کردند؟ دانشمندان نظر قطعي در اين باره ندارند. اما آنان در نظر دارند تا ساير سازند‌هاي سنگي جوان‌تر را در محل‌هاي مختلف از قبيل آيزونا و آفريقاي جنوبي بررسي کنند تا ببينند مناطق خشکي چه زماني پديد آمدند. آقاي جانسون در پايان گفت که رسيدن به پاسخ قطعيِ اين پرسش اهميت زيادي دارد.
جزئيات بيشتر اين پژوهش در نشريۀ Nature Geoscience منتشر شده است.
خبرهای بیشتر درباره ی
۰ نفر در مورد این مطلب نظر داده اند
برای ارسال نظر لطفا از طریق اپلیکیشن آخرین خبر اقدام فرمایید
