مهمترین سازمان‌های فضایی جهان کدامند؟

دفتر امور فضايي ملل متحد يا يونوسا(UNOOSA) يکي از سازمان‌هاي زير مجموعه سازمان ملل متحد است که در سال ۱۹۵۸ تأسيس شده است. اين سازمان به عنوان قطب امور فضايي سازمان ملل متحد ، هر روز با جامعه جهاني حوزه فضا در تعامل است تا مزاياي دانستن درباره فضا و اقدامات بشر در اين حوزه را به گوش همگان برساند. آژانس‌هاي فضايي بخش اصلي اين جامعه هستند. بنابر اطلاعات سايت "يونوسا" اسامي آژانس‌هاي فضايي که در سراسر جهان تاسيس شده اند به شرح زير است.

۱. آژانس فضايي الجزاير(ASAL)

۲. دفتر برنامه ملي فضايي آنگولا(GGPEN)

۳. آژانس فضايي استراليا(Australian Space Agency)

۴. آژانس ملي علوم فضايي بحرين(Bahrain National Space Science Agency)

۵. آژانس فعاليت‌هاي فضايي بوليوي(Agencia Bolivariana para Actividades Espaciales)

۶. آژانس فضايي برزيل(AEB)

۷. آژانس فضايي کانادا (CSA)

۸. آژانس ملي فضايي چين(CMSA)

۹. سازمان ملي فضايي چين(CNSA)‎

۱۰. آژانس علوم و آموزش عالي دانمارک(DASHE)

۱۱. مرکز ملي مطالعات فضايي فرانسه(CNES)

۱۲. مرکز هوافضاي آلمان(DLR)

۱۳. سازمان پژوهش‌هاي فضايي هند(ISRO)

۱۴. موسسه ملي هوانوردي و فضا اندونزي(LAPAN)

۱۵. سازمان فضايي ايران

۱۶. سازمان فضايي ايتاليا(ASI)

۱۷. آژانس کاوش‌هاي هوافضاي ژاپن(JAXA)

۱۸. آژانس فضايي کنيا(KENSA)

۱۹. سازمان فضايي لوکزامبورگ(LSA)

۲۰. سازمان فضايي مکزيک(AEM)

۲۱. سازمان فضايي هلند

۲۲. سازمان فضايي نيوزيلند(NZSA)

۲۳. سازمان فضايي نروژ

۲۴. کميسيون تحقيقات فضايي و جو بالايي پاکستان(SUPARCO)

۲۵. سازمان فضايي پرو(CONIDA)

۲۶. مؤسسه تحقيقات هوا و فضاي کره(KARI)

۲۷. موسسه نجوم و علوم فضايي کره(KASI)

۲۸. سازمان فضايي روماني(ROSA)

۲۹. سازمان فضايي فدرال روسيه(ROSCOSMOS)

۳۰. کميسيون فضايي عربستان(SSC)

۳۱. آژانس فضايي آفريقاي جنوبي(SANSA)

۳۲. مرکز توسعه فناوري صنعتي اس‍پانيا(CDTI)

۳۳. سازمان فضايي دولتي اوکراين(SSAU)

۳۴. سازمان فضايي امارات متحده عربي

۳۵. سازمان فضايي بريتانيا(UKSA)

۳۶.ادارهٔ کل ملي هوانوردي و فضا آمريکا(NASA)

۳۷. سازمان همکاري‌هاي فضايي آسيا و اقيانوسيه(APSCO)

۳۸. آژانس سيستم‌هاي ناوبري ماهواره‌اي جهاني اروپا(GSA)

۳۹. سازمان فضايي اروپا(ESA)

در حالي که بيشتر تحقيقات مرتبط با فضا توسط ستاره شناسان با تلسکوپ‌هاي زميني انجام مي‌شود، اکتشاف فيزيکي هم توسط پرواز فضايي انسان و هم توسط کاوشگرهاي فضايي رباتيک بدون سرنشين انجام مي‌شود. هدف اصلي اکتشافات فضايي پيشبرد تحقيقات علمي، متحد کردن کشورهاي مختلف و اطمينان از بقاي بشريت براي مدت زمان طولاني است.

نخستين جرقه براي کاوش در فضا همانند يک "مسابقه فضايي" بين ايالات متحده و اتحاد جماهير شوروي آغاز شد. امروزه بسياري از کشورها آژانس‌هاي فضايي خاص خود را دارند که تحت قوانين و سياست‌هاي خاصي کار مي‌کنند. به طور خاص در حال حاضر بيش از ۷۰ سازمان فضايي دولتي و هزاران شرکت خصوصي درگير فعاليت‌هاي مربوط به تحقيقات فضايي هستند.

آژانس فضايي آمريکا(ناسا)

سال تاسيس:۱۹۵۸

بودجه سالانه: در سال ۲۰۲۱ مبلغ ۲۳.۳ ميليارد دلار

ناسا بدون شک مقام اول را دارد. اين سازمان در اکتبر ۱۹۵۸ تاسيس شد و از آن زمان در برنامه‌هاي فضايي مهم شرکت داشته است. پروژه آپولو اولين ماموريت اکتشافي به ماه بود که توسط ناسا انجام شد. به مدت شش دهه ناسا اکتشافات فضايي مسالمت آميز را انجام داده و اطلاعات زيادي در مورد زمين، سيارات ديگر ، منظومه‌ شمسي، کهکشان‌ها و جهان ما به دست آورده است. ناسا يک سازمان مستقل است که بخشي از هيچ بخش اجرايي نيست اما مستقيماً به رئيس جمهور ايالات متحده گزارش مي‌دهد.از زمان تاسيس آن ، بيشتر تلاش‌هاي اکتشافات فضايي (در ايالات متحده) توسط ناسا انجام مي‌شود. ناسا از چهار اداره مأموريتي تشکيل شده که به شرح زير است:

۱.تحقيقات هوانوردي براي توسعه فناوري‌هاي پيشرفته هواپيمايي

۲. بخش علمي براي مطالعه پيدايش و تکامل زمين، منظومه شمسي و جهان.

۳. فناوري فضايي براي توسعه فناوري‌هاي اکتشافات فضايي و علوم فضايي.

۴. اکتشاف و عمليات انساني براي مديريت برنامه‌هاي فضايي سرنشين دار ، از جمله برنامه‌هاي ايستگاه فضايي بين المللي، مأموريت‌هاي مربوط به پرتاب ، ارتباطات فضايي و حمل و نقل.

گفتني است ناسا چندين مرکز تحقيقاتي از جمله مرکز فضايي جانسون، آزمايشگاه پيش‌رانش جت، مرکز پرواز فضايي گادرد و مرکز تحقيقات لانگلي نيز دارد.

اين سازمان با موفقيت بيش از ۲۰۰ پرواز سرنشين دار را پرتاب کرده و آنها در حال حاضر بر روي بيش از ۷۰ مأموريت کار مي‌کنند. برخي از بزرگترين مأموريت‌هاي آن شامل آپولو، تلسکوپ فضايي هابل، کاوشگر وايکينگ ۱ است که در ۱۹۷۶ مريخ را لمس کرد، رصدخانه اشعه ايکس چاندرا نيز از ديگر ماموريت‌هاي مهم آن است از ديگر ماموريت‌هاي مهم آن مي‌توان به کاسيني-هويگنس که در سال ۲۰۰۴ به زحل رسيد و ويجر ۱ و ويجر ۲ که به کشف‌هاي مهم بسياري در مورد مشتري، زحل، اورانوس و نپتون، و فضاي بين ستاره‌اي دست يافتند، اشاره کرد. ۳۰ ماه مه سال ۲۰۲۰ آمريکا پس از ۹ سال فضاپيماي سرنشين‌دار به فضا فرستاد و طي آن کپسول سرنشين‌دار "دراگون" متعلق به شرکت "اسپيس ايکس" به سمت "ايستگاه فضايي بين‌المللي" پرتاب شد و ناسا بالاخره موفق شد پس از سال ۲۰۱۱ ميلادي، دو تن از فضانوردان خود را از خاک آمريکا به ايستگاه فضايي بين‌المللي اعزام کند. در اين ماموريت که "دمو-۲"(Demo-۲)  نام داشت، "داگلاس جي. هارلي"(Douglas G. Hurley) و "روبرت ال. بهنکن "(Robert L. Behnken) به فضا اعزام  شدند. آخرين باري که فضانوردان آمريکايي توسط فضاپيماي آمريکايي به فضا رفتند در آخرين ماموريت شاتل در سال ۲۰۱۱ بود و از آن سال تاکنون توسط فضاپيماي روسي "سايوز" به فضا مي‌رفتند. همچنين ناسا طي برنامه فضايي آرتميس قصد دارد اولين زن و يک مرد را در سال ۲۰۲۴ به سطح ماه بفرستد. برنامه آرتميس(Artemis Program) يک برنامه فضايي با هدف فرستادن انسان‌ها(نخستين زن) به قطب جنوب ماه در سال ۲۰۲۴ است. اين پروژه به‌ وسيله ناسا و شرکت‌هاي صنايع هوافضايي تجاري آمريکايي با همکاري آژانس فضايي اروپا، آژانس کاوش‌هاي هوافضاي ژاپن، آژانس فضايي کانادا و آژانس فضايي استراليا در حال اجراست. کاوشگر خورشيدي پارکر(Parker) که اولين و بزرگترين پيشرفت بشر براي شناخت يک ستاره از نزديک است در تاريخ ۱۲ اوت ۲۰۱۸ مطابق با ۲۱ مرداد ۱۳۹۷ عازم خورشيد شد و تاکنون به موفقيت‌هاي شگرفي دست يافته است که همراه با شکستن رکورد سريع‌ترين ساخته دست بشر و نزديکي به يک ستاره است. کاوشگر خورشيدي "پارکر" اولين کاوشگري است که به يک ستاره نزديک شده است. "آژانس فضايي آمريکا"(NASA) نخستين کاوشگر خورشيدي خود را سوار بر موشک "Delta IV" متعلق به اتحاديه پرتاب‌هاي آمريکا(ULA) روانه مدار خورشيد کرد تا بخش‌هايي از رازهاي سربه‌مهر اين ستاره را افشا کند.

سازمان ملي فضايي چين

سال تاسيس:۱۹۹۳

بودجه سالانه: ۱۱ ميليارد دلار(۲۰۱۸)

سازمان ملي فضايي چين وظيفه برنامه‌ريزي و اجراي کليه مأموريت‌هاي فضايي در سطح ملي و امضاي موافقت نامه‌هاي دولتي مربوط به تحقيقات فضايي را بر عهده دارد. برخلاف ساير سازمان‌هاي فضايي در سراسر جهان، سازمان ملي فضايي چين عضو ايستگاه فضايي بين‌المللي نيست. در واقع چين ايستگاه فضايي کوچک خود را دارد. همچنين اين سازمان با استفاده از يک خانواده از سيستم‌هاي پرتاب مصرفي به نام "لانگ مارچ"(Long March)، پرتاب‌هاي منظم را انجام مي‌دهد. از سال ۲۰۰۳ ، آنها بسياري از مأموريت‌هاي فضايي سرنشين دار را پرتاب کرده‌اند و تاکنون ۱۱ فضانورد چيني به فضا سفر کرده‌اند. در سال ۲۰۱۲، اولين ماموريت سرنشين دار به نام  "شنژو ۹" پرتاب شد و طي آن سه فضانورد به فضا رفتند و فضاپيما به نمونه اوليه ايستگاه فضايي تيانگونگ -۱ متصل شد. در سال ۲۰۱۴، اين سازمان با موفقيت اولين فرود نرم را روي ماه با استفاده از اولين فرودگر رباتيک ماه و مريخ نورد خود به نام چانگ اي ۳ انجام داد. غير از اين در سال ۲۰۰۷ ، چين با موفقيت آزمايش ضد ماهواره‌اي را روي وسائل نقليه فضايي خود انجام داد. چين ۲۳ نوامبر ۲۰۲۰ ساعت ۱۵:۳۵ به وقت منطقه زماني شرقي(۰۰:۰۵ بامداد به وقت تهران) فضاپيماي بدون سرنشين خود به نام "چانگ اي ۵" را به سمت کره ماه پرتاب کرد. چين اين فضاپيماي بدون سرنشين را با اين هدف پرتاب کرد که اين فضاپيما نمونه‌هايي از خاک و سنگ‌هاي ماه را به زمين بازگرداند. اين اولين تلاش يک کشور براي آوردن نمونه از قمر طبيعي زمين از دهه ۱۹۷۰ تاکنون بود. اين عمليات موفقيت آميز بود و کاوشگر مذکور پس از کاوش در ماه با جمع‌آوري حدود دو کيلوگرم نمونه از ماه ۱۶ دسامبر سال ۲۰۲۰ به زمين بازگشت.

آژانس فضايي اروپا

سال تاسيس:۱۹۷۵

بودجه سالانه: ۶.۶۸ ميليارد يورو(۲۰۲۰)

آژانس فضايي اروپا يکي از بهترين سازمان‌ها در پرتاب وسايل نقليه به مدارهاي فضايي است. اين سازمان در سال ۱۹۷۵ توسط ۱۰ کشور عضو تاسيس شد. اکنون داراي ۲۲ کشور عضو است. همه کشورهاي عضو با هم برنامه‌هاي فضايي اين سازمان را مديريت مي‌کنند. آژانس فضايي اروپا يکي از بزرگترين سازمانهايي است که با ايستگاه فضايي بين‌المللي همکاري کرده است. از زمان آغاز فعاليت خود به طور فعال در مأموريت‌هاي اکتشاف بدون سرنشين به ماه و سيارات ديگر، ارتباطات از راه دور، توسعه وسايل نقليه پرتابگر و رصد زمين نقش داشته است.

اين آژانس سيستم پرتاب خود به نام "آريان" را دارد که طي چهار دهه گذشته چندين نسل از تحولات را پشت سر گذاشته است. ماهواره‌ها و تجهيزات توسعه يافته توسط آژانس فضايي اروپا از سيارات مختلف منظومه شمسي بازديد کرده‌اند. از ماموريت‌هاي آن مي‌توان به مارس اکسپرس و کاسيني(با همکاري ناسا ساخته شده است) اشاره کرد که از سال ۲۰۰۴ به دور زحل و قمرهاي آن مي‌چرخد. کاوشگر فضايي آژانس فضايي اروپا به نام "روزتا" از دنباله دار " دنباله دار چوريوموف-گراسيمنکو" عکس‌هاي نزديکي گرفته و يک سطح‌نشين را به سطح آن فرستاده است. تلسکوپ فضايي گايا آن نيز در حال نقشه‌برداري از ميلياردها جرم نجومي با دقت بالا است. از ديگر پروژه‌هاي مهم اخير آن مي‌توان به "ونوس اکسپرس" اشاره کرد که به طور مداوم از مدار قطبي خود به دور ونوس داده مي‌فرستد. کاوشگر "ليزا" آن نيز  امواج گرانشي را مطالعه مي‌کند و در حال توسعه تلسکوپ فضايي "جيمز وب" به رهبري ناسا نيز است.

اين آژانس در حال حاضر پروژه‌هايي را براي رصد مشتري به نام " کاوشگر اقمار يخي مشتري /JUICE" و عطارد به نام "BepiColombo/ بپي‌کلمبو " دارد. آنها همچنين در حال توسعه نسل بعدي سيستم ماهواره‌اي ناوبري گاليلئو خود هستند.  آژانس فضايي اروپا با کمک ناسا موفق به ساخت يک کاوشگر خورشيدي به نام "سولار اوربيتر" شد و آن را چندي پيش پرتاب کرد. پيش‌بيني مي‌شود اين فضاپيما که به طور مشترک با ناسا توسعه داده شده است، بينش بي‌سابقه‌اي درباره جو خورشيد، بادهاي خورشيدي و ميدان‌هاي مغناطيسي خورشيد در اختيار دانشمندان قرار دهد.

آژانس فضايي روسيه

سال تاسيس:۱۹۹۲

بودجه سالانه: ۱۷۶ ميليارد روبل(۲۰۲۰)

سازمان فضايي فدرال روسيه/ روسکوسموس يک مرکز هماهنگ کننده براي انواع فعاليت‌هاي فضايي در روسيه است. اين سازمان فعاليت‌هاي مختلف غيرنظامي از جمله پروژه‌هاي فضانوردي و نظارت بر زمين را انجام مي‌دهد و پرتاب‌هاي نظامي را با وزارت دفاع فدراسيون روسيه هماهنگ مي‌کند. بين سال‌هاي ۱۹۵۵ و ۱۹۶۵، برنامه فضايي اتحاد جماهير شوروي سابق به بسياري از موفقيت‌هاي جهاني دست يافت که مي‌توان به اولين ماهواره مصنوعي زمين به نام "اسپوتنيک-۱"( Sputnik-۱)، ارسال اولين مرد(يوري گاگارين) و زن(والنتينا ترشکوا) به فضا، اولين پرواز فضايي براي حمل بيشتر بيش از يک خدمه به مدار(Voskhod ۱) ، و اولين فضاپيمايي که به مجاورت ماه رسيد(Luna ۱) اشاره کرد. روسکاسموس درست در دوره‌اي متفاوت و پس از خاتمه برنامه اتحاد جماهير شوروي شکل گرفت. اکنون اين سازمان خدمات پرتابي را به ساير کشورها ارائه مي‌دهد و مأموريت‌هاي مختلف فضايي از جمله ماهواره‌هاي ناوبري "GLONASS"، ارتباطات از راه دور و ماهواره‌هاي نظامي خود را پرتاب مي‌کند. همچنين گفتني است اين سازمان بخش کوچکي از منابع خود را در ايستگاه فضايي بين‌المللي قرار مي‌دهد.

آنها همچنين در حال توسعه يک پايگاه کاملاً رباتيک در ماه(Luna-Glob) هستند که قرار است در اوايل دهه جاري(۲۰۲۰) پرتاب شود.

سازمان پژوهش‌هاي فضايي هند

سال تاسيس:۱۹۶۹

بودجه سالانه: ۱.۹ ميليارد دلار(۲۰۲۰)

سازمان تحقيقات فضايي هند ضمن پيگيري اکتشافات سياره‌اي و تحقيقات علوم فضايي، از فناوري فضايي براي توسعه ملي استفاده مي‌کند. آنها چندين عمليات بزرگ را در سطح ملي و بين المللي انجام داده اند. اين آژانس مجموعه‌اي از ماهواره‌هاي چند منظوره زمين ثابت(INSAT) و ماهواره‌هاي سنجش از دور(IRS) را نگهداري مي‌کند که به ترتيب تقاضاي رو به رشد کشورش براي مخابرات و مشاهده زمين را برآورده مي‌کند.

همچنين ابزارهاي مخصوص ماهواره‌اي را براي کمک به پيش‌بيني‌هاي هواشناسي، ناوبري، سيستم‌هاي اطلاعات جغرافيايي، پزشکي از راه دور و عمليات جستجو و نجات توسعه مي‌دهد. سازمان تحقيقات فضايي هند به خاطر سيستم‌هاي پرتاب مقرون به صرفه و قابل اعتماد خود شناخته شده است. اولين کاوشگر ماه هند با استفاده از وسيله پرتاب ماهواره قطبي در سال ۲۰۰۸ پرتاب شد.

هزينه پيش بيني شده براي اين پروژه تنها ۵۴ ميليون دلار بوده است. در سال ۲۰۱۴، آنها در اولين تلاش يک فضاپيما را با موفقيت به مدار مريخ فرستادند. هزينه کل اين مأموريت ۷۵ ميليون دلار بود که آن را به مقرون به صرفه‌ترين مأموريت مريخ تاکنون تبديل کرده است. در اين سال اين سازمان با استفاده از پرتابگر PSLV-C۳۷ رکورد جهاني پرتاب ۱۰۴ ماهواره را در يک ماموريت ثبت کرد و به همين دليل دولت نيز تحت تأثير پيشرفت اين سازمان قرار گرفت و بودجه سالانه را ۲۳ درصد افزايش داد.

اين آژانس با توسعه وسايل نقليه پرتاب قابل استفاده مجدد، وسايل نقليه يک مرحله‌اي و دو مرحله‌اي، موتورهاي نيمه برودتي و پروژه‌هاي پرواز فضايي انسان در حال پيشرفت است.

آژانس پژوهش‌هاي هوافضاي ژاپن/جاکسا

سال تاسيس:۲۰۰۳

بودجه سالانه: ۱.۷ ميليارد دلار (۲۰۱۷)

آژانس کاوش‌هاي هوافضاي ژاپن در سال ۲۰۰۳ تأسيس شد. کار اصلي آن بررسي توسعه فناوري، کارهاي تحقيقاتي و پرتاب ماهواره‌ها به مدارها، تحقيقات درباره ماه، داده‌هاي سيارک‌ها و بسياري از تحقيقات فضايي است. آنها به طور فعال درگير ساخت ماهواره براي ساير آژانس‌ها بوده‌اند. در سال ۲۰۰۵، آنها ماهواره حمل و نقل چند منظوره ۱R را براي رصد آب و هوا راه اندازي کردند. يک سال بعد، آنها نسخه دوم اين ماهواره را براي کمک به هدايت ترافيک هوايي پرتاب کردند. آزمايش فناوري‌هاي ارتباطي همچنان محور اصلي آژانس کاوش‌هاي هوافضاي ژاپن است. آزمايشگاه فضايي کيبو، بخشي از ايستگاه فضايي بين‌المللي است که توسط آژانس پژوهش‌هاي هوافضاي ژاپن طراحي و ساخته شده است. آزمايشگاه فضايي کيبو، بزرگترين قطعه از قطعات طراحي شده براي ايستگاه فضايي بين‌المللي است و در سال ۲۰۰۸ ميلادي به بهره‌برداري کامل رسيد. سال ۲۰۲۰ فضاپيماي "هايابوسا-۲" اين سازمان نيز پس از ۶ سال به زمين بازگشت. هايابوسا ۲ يک مأموريت بازگرداندن نمونهٔ سيارک ريوگو ۱۶۲۱۷۳ توسط آژانس فضايي ژاپن، جاکسا است. اين مأموريت ادامه برنامهٔ هايابوسا است.اين ماموريت سوم دسامبر ۲۰۱۴ پرتاب شد و اين فضاپيما در ۲۷ ژوئن ۲۰۱۸ به ريوگو ۱۶۲۱۷۳ رسيد. سيارک ۱۶۲۱۷۳ ريوگو يکي از سيارک‌هاي آپولو است. اين مأموريت براي جمع‌آوري بيش از ۱۰۰ ميلي‌گرم نمونه برنامه‌ريزي شده بود.

مرکز هوافضاي آلمان

سال تاسيس:۱۹۶۹

بودجه سالانه: ۳.۸۱۶ ميليارد يورو (۲۰۱۷)

مرکز هوافضاي آلمان بر روي فضا، هوانوردي ، حمل و نقل، انرژي، امنيت و ديجيتالي سازي تمرکز دارد. اين سازمان علاوه بر انجام مأموريت‌هاي خود، برنامه فضايي را از طرف دولت فدرال آلمان نيز برنامه‌ريزي و اجرا مي‌کند. اين آژانس در حال کار بر روي فناوري‌هاي بسيار کارآمد، توليد دي اکسيد کربن کم و توليد انرژي حرارتي خورشيدي و منابع انرژي تجديدپذير است. در زمينه حمل و نقل آنها در حال حفظ تحرک، صرفه جويي در منابع، حفاظت از محيط زيست و افزايش ايمني حمل و نقل هستند. برخي از پروژه‌هاي مهم آنها شامل سيستم ماهواره‌اي ناوبري جهاني گاليلئو، مارس اکسپرس و و مأموريت مکان‌نگاري شاتل رادار است. در سال‌هاي آينده، آنها در زمينه‌هايي مانند فناوري پيشرانش، توسعه ماهواره و مفاهيم ماموريت فضايي کار خواهند کرد.

سازمان فضايي ايتاليا

سال تاسيس:۱۹۸۸

بودجه سالانه: ۲ ميليارد يورو(۲۰۲۰)

آژانس فضايي ايتاليا اگرچه در سال ۱۹۸۸ تأسيس شد، اما به طور گسترده از کار بسياري از دانشمندان باتجربه ايتاليايي و سازمان‌هاي ملي قبلي استفاده کرد. در سال ۱۹۹۶ ، آنها اولين مأموريت بزرگ ماهواره‌اي خود را به نام BeppoSAX که براي بررسي جهان توسط اشعه ايکس توسعه داده شده بود، پرتاب کردند. پس از آن اين سازمان در چندين پروژه بزرگ بين‌المللي اکتشاف فضا مانند کاسيني-هويگنس، مارس اکسپرس، مدارگرد شناسايي مريخ، ونوس اکسپرس، جونو و ايکس ام ام -نيوتن همکاري کرد. صنعت فضايي ايتاليا نيز درگير فعاليت‌هاي پرواز فضايي انسان شده است. "کانتينرهاي باربري ماژول لجستيکي چند منظوره شاتل"(Shuttle Multi-purpose Logistics Module cargo containers) آن نقش مهمي را در ذخيره سازي و انتقال ابزار به ايستگاه فضايي بين المللي ايفا مي‌کند. در حال حاضر اين سازمان در برنامه پرتابگر سنگين آريان ۵ آژانس فضايي اروپا شريک است. اين راکت مي‌تواند محموله‌اي بيش از ۱۱ هزار کيلوگرم را به مدار انتقالي زمين‌ثابت ارسال کند.

مرکز ملي مطالعات فضايي فرانسه

سال تاسيس:۱۹۶۱

بودجه سالانه: ۲.۷۸۰ ميليارد يورو (۲۰۲۰)

آژانس فضايي فرانسه عمدتاً بر پنج حوزه متمرکز است: کاربردهاي مدني فضا، دسترسي به فضا، تحقيقات علوم و فناوري، توسعه پايدار و امنيت و دفاع. اين آژانس در حال حاضر با آلمان و دولت‌هاي ديگر در حال کار است تا يک وسيله نقليه پرتاب قابل استفاده مجدد با انرژي متان توليد کند. هدف آنها اين است که هزينه توسعه و مدت زمان بازسازي موشک‌هاي قابل استفاده مجدد کاهش يابد. آنها همچنين در حال توسعه تکنيکي به نام آرايش پروازي هستند که شامل نگه داشتن چندين ماهواره و اجزاي سنگين آنها در يک پيکربندي کاملاً کنترل شده، نزديک به صدها فوت فاصله در مدار است.

آژانس فضايي کانادا

سال تاسيس:۱۹۸۹

بودجه سالانه: ۴۲۱.۱ ميليون دلار کانادا (۲۰۱۹)

آژانس فضايي کانادا، تحقيقات، فناوري و تخصص خود را در تلاش‌هاي فضايي جهان، به ويژه هنگام کار با ناسا و سازمان فضايي اروپا، کمک کرده است. اين شرکت يک سيستم خدمات سيار ۱.۳ ميليارد دلاري شامل دکستر، کاندارم ۲ و چندين ايستگاه کاري رباتيک را به ايستگاه فضايي بين‌المللي(ISS) ارسال کرده است. اين آژانس فضايي هيچ قابليت پرتاب موشک فراتر از جو بالايي را ندارد. اين سازمان بيشتر به کشورهاي ديگر مانند هند، ايالات متحده و روسيه براي پرتاب ماهواره خود به مدار متکي است. با اين حال روند پرتاب اين سازمان به زودي تغيير خواهد کرد زيرا آنها قصد دارند يک پرتابگر ساخت کانادا را بسازند.