تصاویر فوق العاده و خیره کننده هابل از فضا

باشگاه خبرنگاران/ اجرام آسماني و فضا هميشه براي انسان هاي روي زمين شگفت انگيز هستند و تصاويري از فضا وجود دارد که هر بيننده اي را محو خودش مي کند.
 
به نقل از پاپسي؛ تلسکوپ فضايي هابل از زمان آغاز به کار در ۲۴ که آوريل ۱۹۹۰ به طور مداوم تصاويري بين کهکشاني را ضبط کرده و به زمين فرستاده است. اين تصاوير ذهن عموم مردم را به خود جلب و ما را از کاوش فضايي کاملاً هيجان زده کرده است. با وجود همه اين اجرام شگفت انگيز آسماني، هابل روز به روز پيرتر مي‌شود و طي چند سال آينده، فناوري هابل کاملاً منسوخ شده و ناسا به آن اجازه مي‌دهد تا در فضا منفجر شود.

در ادامه برخي از شگفت انگيزترين تصاويري که طي سال‌هاي گذشته توسط هابل گرفته شده را مشاهده مي‌کنيد:

کهکشان Arp 273

---

بازار

---

تصوير يک جفت کهکشان که در بيست و يکمين سالگرد هابل منتشر شد. اين دو کهکشان با هم مي‌پيچند و Arp 273 را تشکيل مي‌دهند. اين جسم منحصر به فرد تشکيل شده به عنوان دو کهکشان در صورت فلکي آندرومدا از يکديگر عبور مي‌کنند.

تصوير سياه چاله

گرچه هنوز تصويري واقعي از سياه چاله عظيم وجود ندارد، اما هابل اين تصوير را احتمالاً از دو سياه چاله که در حال چرخش با هم هستند و جت‌هاي ذره‌اي را در جهان شليک مي‌کند، ثبت کرده است. هر يک از اين جت‌ها تقريباً با سرعت نور حرکت مي‌کنند.

ستون‌هاي خلقت

ستون‌هاي خلقت يکي از برجسته‌ترين تصاوير هابل است. اين تصوير که در سال ۱۹۹۵ گرفته شده است. در داخل، سه ستون سرد گاز را مي‌بينيد که توسط ستاره‌ها در سحابي عقاب روشن شده است. تعداد کمي از تصاوير فضايي ديگر به اندازه اين شهرت و محبوبيت کسب کرده اند.

سحابي Lagoon

سحابي Lagoon با مجموعه‌اي از طوفان‌هاي ديوانه وار و بزرگ سر و صدا مي‌کند. ناسا يادآور شده: "اين منطقه مملو از باد‌هاي شديد ستاره‌هاي داغ، قيف‌هاي گازسوز و تشکيل ستارگان پرانرژي است که همگي در يک مه پيچيده گاز و گرد و غبار تاريک قرار گرفته اند. " اين تصوير رنگارنگ در آگوست ۲۰۱۵ منتشر شد.

سيستم Eta Carinae

با سيستم Eta Carinae ملاقات کنيد. اين ستاره دو ستاره دارد و يکي از آن‌ها بزرگ و ناپايدار است. از دهه ۱۸۰۰، منجمان با تلسکوپ‌هاي کم قدرت بيشتر شاهد انفجار‌هاي اين سيستم بوده اند. با اين حال، تا زمان آمدن هابل بود که محققان توانستند ابر‌هاي ماده را که سحابي Homunculus ناميده مي‌شود، به طور کامل بررسي کنند. اين تصوير به طور خاص، که در سال ۲۰۱۲ منتشر شد، يکي از جزئي‌ترين آن‌ها است. محققان از اين نوع طغيان‌ها به عنوان ابرنواختر‌هاي فريب کار ياد مي‌کنند، زيرا مانند ابرنواختر‌هاي معمولي به نظر مي‌رسند، اما ستاره را از بين نمي‌برند.

کهکشان مارپيچي لخته دار

اين کهکشان مارپيچي لخته دار که از نظر علمي NGC 3521 شناخته مي‌شود، به دليل نحوه درخشش ستارگان از ميان ابر‌هاي غبارآلود آن، پشمالو به نظر مي‌رسد. اگرچه در اين تصوير به طرز باورنکردني نزديک به نظر مي‌رسد، اما در واقع حدود ۴۰ ميليون سال نوري دورتر از ما در صورت فلکي لئو قرار دارد و در سال ۱۷۸۴ توسط ويليام هرشل کشف شد. هابل اين تصوير فوق العاده دقيق را در سال ۲۰۱۵ منتشر کرد، اگرچه اگر بخواهيد با يک تلسکوپ معمولي به آن نگاه کنيد، مانند يک حباب غول پيکر ظاهر مي‌شود.

سيستم ستاره DI Cha

سيستم ستاره DI Cha توسط هابل در اکتبر ۲۰۱۵ به تصوير کشيده شده است. نقطه روشن منحصر به فرد در مرکز آن شامل دو ستاره درخشان از حلقه‌هاي گرد و غبار است، که در واقع دو ستاره ديگر را در اين سيستم ستاره چهارگانه پنهان مي‌کند.

ستاره‌ IRAS 12196-6300

جبهه و مرکز اين عکس هابل در مارس ۲۰۱۶ ستاره‌اي به نام IRAS 12196-6300 است که ۲۳۰۰ سال نوري از زمين فاصله دارد. محققان اين نوع تصاوير را اثر انگشت مي‌نامند، زيرا نور به اندازه کافي گسترش مي‌يابد تا آن‌ها درک کنند مواد شيميايي ستاره را تشکيل مي‌دهند.

سحابي فانتزي

در داخل اين تصوير، يک عالمه ستاره جوان را درون يک سحابي مي‌بينيم. در بيانيه ناسا درباره اين عکس آمده: "اين سحابي منظره‌اي فانتزي از ستون‌ها، پشته‌ها و دره‌ها را آشکار مي‌کند. ستون‌هايي که از گاز متراکم تشکيل شده اند و گويا دستگاه جوجه کشي ستاره‌هاي جديد هستند، چند سال نوري قد دارند و به خوشه ستاره مرکزي اشاره مي‌کنند. مناطق متراکم ديگر ستون هاز جمله رشته‌هاي گاز و گرد و خاک به رنگ قهوه‌اي مايل به قرمز را احاطه کرده اند. "

خوشه باز Pismis 24

گرچه اين ممکن است جلد يک فيلم فانتزي مستقيم به VHS از اواخر دهه ۸۰ باشد، اما اين تصوير هابل خوشه باز معروف به Pismis 24 يعني سه ستاره مستقيم بالاي سحابي را نشان مي‌دهد. در حقيقت، بزرگترين ستاره اين سه، Pismis 24-1، يکي از بزرگترين ستاره‌هايي است که تاکنون با ۱۰۰ جرم خورشيد ثبت شده است.

کهکشان UGC ۴۴۷

اين تصوير کهکشان UGC 447 را نشان مي‌دهد که با ۱۱۰ ميليون سال نوري در صورت فلکي ماهي‌ها با ما فاصله دارد. محققان معتقدند کهکشان‌هايي مانند UGC 447 عمدتا از ماده تاريک تشکيل شده اند و آن‌ها را به اهداف اصلي براي مطالعه در آينده تبديل مي‌کند، زيرا، گرچه محققان شواهدي از آن را در همه جا مي‌بينند، ماده تاريک بسيار گريزان است. اين يکي از تصاوير اخيرا ثبت شده توسط هابل در آوريل ۲۰۱۶ است.

سحابي سر ميمون

براي جشن ۲۴ سالگي هابل، محققان اين تصوير را از سحابي سر ميمون منتشر کردند که در اصل يک کارخانه ستاره سازي است. اين منطقه به طور مشخص در حدود ۶۴۰۰ سال نوري از زمين فاصله دارد.

به پيج اينستاگرامي «آخرين خبر» بپيونديد
instagram.com/akharinkhabar