کشف مکانیسم جدیدی که از پیشروی سرطان در بدن جلوگیری می‌کند

باشگاه خبرنگاران/دانشمندان دانشگاه کاروليناي آمريکا موفق به کشف مکانيسم جديدي شدند که مي‌تواند از پيشروي سرطان در بدن بيماران جلوگيري کند.
 
 به نقل مديکال اکسپرس، محققان دانشگاه کاروليناي شمالي در چاپل هيل و مرکز جامع سرطان UNC Lineberger مکانيسم جديدي را کشف کرده‌اند که ژن‌هاي خاص را فعال کرده و مانع از پيشروي سلول‌هاي سرطاني در بدن بيماران مي‌شود. 

آن‌ها نشان دادند جهشي که دو ژن غيرمرتبط را ذوب مي‌کند، مي‌تواند فرآيندي شبيه به فرآيند مشاهده شده در هنگام مخلوط شدن روغن و آب ايجاد کند، اما با هم مخلوط نمي‌شوند. اين فرآيند که جداسازي فاز مايع-مايع ناميده مي‌شود، در داخل هسته سلول اتفاق مي‌افتد و تشکيل محفظه‌هايي با ويژگي‌هاي مختلف فيزيکي را فراهم مي‌کند که مي‌توانند سرطان‌هايي مانند لوسمي‌هاي حاد را تقويت کنند.

---

بازار

---

دکتر وانگ، دانشيار بيوشيمي و بيوفيزيک و داروسازي در دانشکده پزشکي UNC گفت: جدايي فاز و نقش آن در سرطان يک قطعه گمشده در درک اين بيماري بوده است. اين يافته از اولين مواردي است که جدايي فاز را به تشکيل سرطان مرتبط مي‌کند.

اين کشف بينش‌هاي جديدي را به يک روند پيچيده و چند مرحله‌اي ارائه مي‌دهد که پل‌هاي زيست شناسي و فيزيک است. محققان براي کمک به باز کردن اين روند، آزمايش‌هاي آزمايشگاهي را در سلول‌هاي سرطاني انجام دادند که حامل ژن‌هاي همجوشي مشترکي به نام NUP۹۸-HOXA۹ بودند. اين همجوشي نابجا فقط در سلول‌هاي خوني بيماراني است که به سرطان خون مبتلا مي‌شوند.

داگلاس اچ. فنشتيل، استاديار زيست شناسي و فيزيولوژي سلول در دانشکده UNC گفت: از آنجا که ترکيبات ژني مشابهي در ساير بدخيمي‌ها مشاهده شده است، مکانيسمي که ما توضيح داديم مي‌تواند انواع ديگر سرطان را نيز توضيح دهد. ما معتقديم که تحقيقات ما مي‌تواند راه‌هاي جديد و ابتکاري براي حمله به سلول‌هاي سرطاني را ايجاد کند.

در داخل پروتئين‌هاي توليد شده توسط NUP۹۸-HOXA۹ کشش‌هاي غير ساختاري وجود دارد که به عنوان مناطق بي‌نظم ذاتي يا IDR شناخته مي‌شوند. نقش IDR‌ها يک راز بوده است، اما محققان نشان دادند که IDR‌ها هنگامي که به غلظت‌هاي بحراني در هسته برسند، باعث جداسازي فاز مايع-مايع از پروتئين‌هاي NUP۹۸-HOXA۹ شده و باعث مي‌شوند که NUP۹۸-HOXA۹ به تدريج مرحله‌اي شده و يا به صورت جزئي تقسيم شود.

جئونگ هيون آن، محقق اصلي اين مطالعه گفت: راهي که جداسازي فاز مايع-مايع مي‌تواند با استفاده از آن رفتار پروتئين‌هاي NUP۹۸-HOXA۹ را تغيير دهد اين است که باعث مي‌شود آن‌ها با شدت بيشتري به ژن‌هاي هدف متصل شوند. اتصال DNA به پروتئين‌هاي NUP۹۸-HOXA۹ هنگامي که از هم جدا شوند، الگوي منحصر به فردي به نام تقويت کننده فوق‌العاده ايجاد مي‌کند. اتصال قوي و شبيه تقويت کننده فوق العاده توسط پروتئين‌هاي NUP۹۸-HOXA۹ به DNA منجر به فعاليت بيشتر اين عامل مي‌شود که زمينه ساز تشکيل سرطان‌هاي خون تهاجمي است.

وانگ گفت: از نظر تئوريک دارويي که به طور خاص قطرات مايع جداشده از فاز را که توسط NUP۹۸-HOXA۹ تشکيل شده مختل يا حل مي‌کند، مي‌تواند يک عامل درماني باشد، ما اميدواريم که بتوانيم عوامل درماني احتمالي را براي جداسازي فاز مورد بررسي قرار دهيم، زيرا مي‌دانيم که اين فرآيند همچنين مي‌تواند بر بيماري‌هاي نورودژنراتيو مانند آلزايمر تاثير بگذارد.

محققان همچنين کشف کردند که جدايي فاز مي‌تواند با ايجاد حلقه‌هاي کروماتين که ژنوم را سازماندهي کرده و به کنترل مناطق فعال و غير فعال کمک مي‌کند، بر ساختار سه بعدي ژنوم تاثير بگذارد، اما تغييرات در اين ساختار مي‌تواند باعث بيماري انسان شود.

فنشتيل گفت: کشف ما اولين شواهد واضح از حلقه‌هاي کروماتين است که بر اثر جداسازي فاز ايجاد شده است. به نظر مي‌رسد اين کلاس جديد از حلقه‌ها با اتصال مناطق نظارتي کروماتين به ژن‌هاي سرطان، باعث پيشرفت آن شده و در نتيجه بيان ژن سرطان و کشندگي را افزايش مي‌دهد.

روي هم رفته فعل و انفعالات پيچيده زيست شناسي، فيزيک و ژنتيک درون سلول اکنون به دليل اين يافته جديد تحقيق بهتر درک شده است. دانشمندان اميدوارند با انجام بيشتر آزمايش‌هاي خود در آزمايشگاه بتوانند جنبه‌هاي خاصي از اين فرآيند را در موجودات زنده و بيماري‌هاي ديگر در آينده نزديک مورد بررسي قرار دهند.

به پيج اينستاگرامي «آخرين خبر» بپيونديد
instagram.com/akharinkhabar