روش جدید پژوهشگران انگلیسی برای از بین بردن سلول‌های سرطانی

 به نقل از سايتک‌ديلي، پژوهشگران "دانشگاه ساوتهمپتون"(University of Southampton) انگلستان در بررسي جديد خود، يک درمان بالقوه ارائه داده‌اند که مي‌تواند توانايي سيستم بدن را در جستجو و از بين بردن سلول‌هاي سرطاني بهبود ببخشد. آنها مسيري را شناسايي کرده‌اند که فعاليت گروهي از سلول‌هاي تنظيم‌کننده سيستم ايمني را محدود مي‌کند و مي‌تواند ساير سلول‌هاي ايمني را براي حمله به تومورهاي بيماران مبتلا به سرطان آزاد کند.

"نالين دايوچا"(Nullin Divecha)، سرپرست اين پژوهش گفت: سيستم ايمني بدن مي‌تواند سلول‌هاي سرطاني را شناسايي کند و از بين ببرد. ايمني‌درماني نيز به عنوان يک روش جديد درمان انواع سرطان ظهور کرده است. با وجود اين، سلول‌هاي سرطاني مي‌توانند ريزمحيطي را درون تومور به وجود بياورند که سيستم ايمني بدن را از کار بازمي‌دارد و در نتيجه، کاربرد و موفقيت ايمني‌درماني را محدود مي‌کند.

شناسايي و حذف سلول‌هاي سرطاني توسط سيستم ايمني بدن، تا حدودي توسط گروهي از سلول‌ها موسوم به "Teffs" صورت مي‌گيرد. کيفيت کارکرد اين سلول‌ها در تشخيص و از بين بردن سلول‌هاي سرطاني، تحت تاثير گروه ديگري از سلول‌هاي تي موسوم به "لنفوسيت تي تنظيم‌کننده"(Tregs) قرار دارد. اين سلول‌ها از نظر فيزيکي با سلول‌هاي Teffs تعامل دارند و مولکول‌هايي را توليد مي‌کنند که توانايي سلول‌هاي Teffs را براي عملکرد درست کاهش مي‌دهد.

دايوچا ادامه داد: لنفوسيت‌هاي تي تنظيم‌کننده، عملکرد مهمي در بدن انسان بر عهده دارند زيرا بدون آنها، سيستم ايمني بدن مي‌تواند از کنترل خارج شود و به سلول‌هاي طبيعي بدن کمک کند. با وجود اين، در بيماران مبتلا به سرطان بايد آزادي بيشتري به سلول‌هاي Teffs بدهيم تا کار خود را انجام دهند.

مولکول‌هايي که توسط سلول‌هاي تومور منتشر مي‌شوند، به واسطه جذب و انباشتن لنفوسيت‌هاي تي تنظيم‌کننده، فعاليت و عملکرد سلول‌هاي Teffs را کاهش مي‌دهند. مکانيسم‌هايي براي مهار کردن لنفوسيت‌هاي تي تنظيم‌کننده وجود دارند اما با وجود اين، سلول‌هاي Teffs و لنفوسيت‌هاي تي تنظيم‌کننده، شباهت بسياري به يکديگر دارند و به همين دليل، مکانيسم‌ها به طور کلي به مهار سلول‌هاي Teff مي‌انجامند.

اين پژوهش نشان داد که مهار گروهي از آنزيم‌ها موسوم به "PIP4K" در سلول‌ها مي‌تواند پاسخي به نحوه محدود کردن لنفوسيت‌هاي تي تنظيم‌کننده بدون تاثير گذاشتن بر سلول‌هاي Teff باشد.
پژوهشگران، لنفوسيت‌هاي تي تنظيم‌کننده را از اهداکنندگان سالم جدا کردند و فناوري ژنتيکي را براي سرکوب توليد PIP4K به کار بردند. آنها دريافتند که فقدان PIP4K در لنفوسيت‌هاي تي تنظيم‌کننده، رشد آنها را متوقف مي‌کند و موجب مي‌شود که به سيگنال‌هاي ايمني پاسخ ندهند. بدين ترتيب، لنفوسيت‌هاي تي تنظيم‌کننده نمي‌توانند مانع رشد و عملکرد سلول‌هاي Teff شوند.
نکته مهم اين است که فقدان آنزيم مشابه در سلول‌هاي Teff،  فعاليت آنها را محدود نمي‌کند.

"الساندرو پولي"(Alessandro Poli)، از پژوهشگران اين پروژه گفت: اين نتيجه، تعجب‌آور بود زيرا PIP4Ks در هر دو نوع سلول تي، در غلظت مشابهي وجود دارد اما بررسي ما نشان مي‌دهد که عملکرد PIP4Ks براي لنفوسيت‌هاي تي تنظيم‌کننده، مهم‌تر از سلول‌هاي Teff است.

وي افزود: مهار PIP4K به عنوان يک درمان بالقوه براي بيماران، به توليد مولکول‌هاي بازدارنده نياز دارد. به همين دليل، ما نشان داديم که شايد درمان با دارويي مانند مهارکننده PIP4K بتواند سيستم ايمني بدن را به عملکرد قوي‌تري ترغيب کند و براي از بين بردن سلول‌هاي تومور مجهزتر باشد.

اين پژوهش، در مجله "PNAS" به چاپ رسيد.