برگزیده

جدال زنانه با آتش‌

همشهري

بروزرسانی 1404/07/07 - 22:32

همشهری/متن پیش رو در همشهری منتشر شده و بازنشرش در آخرین خبر به معنای تاییدش نیست

گزارشی از نخستین ایستگاه فعالیت بانوان آتش‌نشان همزمان با روز آتش‌نشان

پریسا نوری | یکی از مشاغلی که تا همین چند سال پیش صرفا مردانه تلقی می‌شد، آتش‌نشانی بود، اما از سال1401 بانوان علاقه‌مند به این حرفه با فراخوان سازمان آتش‌نشانی برای جذب و آموزش آتش‌نشانان زن وارد میدان شدند و با پشت‌سرگذاشتن مسیری سخت و پرچالش موفق شدند در لباس مقدس آتش‌نشانی به مردم خدمت کنند. در آستانه هفتم مهرماه و گرامیداشت روز آتش‌نشانی و خدمات ایمنی راهی ایستگاه138 آتش‌نشانی در خیابان ستارخان شدیم که نخستین ایستگاه فعالیت بانوان آتش‌نشان است تا از نزدیک با این زنان شجاع گفت‌وگو کنیم و روایت تلاش، انگیزه و موانعی را که پشت سر گذاشته‌اند، بشنویم.

در نخستین مأموریت تپش قلب گرفتم
پدرم آتش‌نشان بازنشسته است و همسرم نیز در این حرفه فعالیت می‌کند. از طریق همسرم مطلع شدم که سازمان قصد دارد خانم‌هایی را برای بخش عملیات استخدام کند و من برای این موقعیت اقدام کردم. دوره آموزشی ما نسبت به آقایان سخت‌تر و طولانی‌تر بود و آموزش‌ها 8ماه ادامه داشت، درحالی‌که دوره آقایان 3ماه بود. وجود تجهیزات سنگین و نبود آمادگی‌های مخصوص خانم‌ها کار را دشوار می‌کرد و گاهی در تصمیمم مردد می‌شدم، اما با تلاش توانستم بر مشکلات غلبه کنم. ابتدا شک داشتم که می‌توانم از پس این مسئولیت برآیم، اما کم‌کم فهمیدم که اگر کسی کاری را واقعاً بخواهد، امکان‌پذیر می‌شود. یکی از خاطرات به یادماندنی من نخستین ماموریت واقعی حریق یک‌منزل بود. در آن موقعیت ضربان قلبم بالا رفت، اما با تمرکز دستور تیم را اجرا و ساکنان را تخلیه کردم. واکنش مردم هنگام دیدن 2خانم آتش‌نشان برایم جالب بود؛ بسیاری تعجب می‌کردند و نمی‌توانستند این وضعیت را باور کنند. این تجربه به من انگیزه داد تا در این حرفه ادامه دهم و امیدوارم گروه‌های بعدی نیز به جمع ما بپیوندند.

نجات جان مردم لذتبخش است
ورودم به سازمان آتش‌نشانی کاملاً اتفاقی و بدون آشنایی قبلی بود. وقتی اطلاعیه استخدام را دیدم فوری ثبت‌نام کردم، چون حس کمک به مردم و ایجاد امنیت برایم بسیار مهم بود. خانواده‌ام در ابتدا متعجب شدند، چون رشته و مسیر زندگی‌ام کاملاً متفاوت بود، اما من به این شغل علاقه‌مند و با تلاش وارد سازمان شدم. ورود به این حرفه سخت بود، اما اشتیاقم باعث شد که همه مشکلات را پشت سر بگذارم. ما زنان آتش‌نشان تنها ۱۶نفر در کل سازمان هستیم و برای بسیاری از مردم حضورمان عجیب است، اما تجربه نشان داده که حضور من و همکاران زن باعث ایجاد آرامش و امنیت در صحنه حادثه به‌ویژه برای زنان می‌شود. واکنش‌های مثبت مردم انگیزه ما را افزایش داده و ما به ادامه کار امیدواریم. تعداد و نوع ماموریت‌ها در ایستگاه ما ثابت نیست. ممکن است یک‌روز ۱۰زنگ مختلف داشته باشیم و روزی دیگر کمتر. نوع حوادث نیز بسیار متفاوت است؛ از آتش‌سوزی و تصادف گرفته تا خدمات مربوط به آزادسازی افراد از آسانسور یا نجات حیوانات. مانند همه ایستگاه‌های دیگر، ما در محدوده خودمان (در کنار ایستگاه۷۷) مستقریم و به ماموریت‌های اطراف اعزام می‌شویم. خاطرات تلخ زیادی داریم، ولی نجات جان یک‌نفر حس فوق‌العاده‌ای به ما می‌دهد. هدفم این است که حضور زنان آتش‌نشان را گسترش دهیم و امنیت را برای همه مردم فراهم کنیم.

بیشتر از مردان تلاش می‌کنیم
آشنایی قبلی با این شغل نداشتم، اما از دوران کودکی سریال «عملیات ۱۲۵» را دوست داشتم و علاقه‌ام به این کار باعث شد ورزش و تمرین کنم. با وجود اینکه می‌دانستم آتش‌نشان زن وجود ندارد، امیدوار بودم و تلاش می‌کردم. بعد از مدتی که در رشته‌ای کاملاً متفاوت کار می‌کردم، پدرم فراخوان استخدام آتش‌نشانی برای خانم‌ها را به من داد و من با کمال میل ثبت‌نام کردم. مراحل علمی، ورزشی، پزشکی و روانشناسی را گذراندم و همراه با ۱۵همکار دیگر قبول شدم. بیشتر از مردان تلاش کردیم تا ثابت کنیم توانایی داریم و موفق شدیم این شغل مردانه را برای زنان باز نگه داریم. الان بسیاری از دخترخانم‌ها از من می‌پرسند چگونه وارد این کار شدم و از من کمک می‌خواهند. این شوروشوق را در آنها می‌بینم و امیدوارم زنان بیشتری وارد سازمان شوند و مفید باشند. یک‌بار در روز تولدم همکارها برایم کیک گرفته بودند، ولی زنگ حریق خورد و ما برای اطفای حریق به یک منزل رفتیم. در راه دعا می‌کردم اتفاق بدی نیفتد و خوشبختانه حضور بموقع و تلاش همکاران ثمر داد و ساکنان خانه نجات پیدا کردند.

حرف‌های مردم به ما انرژی می‌دهد
پدرم بازنشسته آتش‌نشانی است و از کودکی همیشه آرزو داشتم لباس آتش‌نشانی بپوشم. با فراخوان آتش‌نشانی وارد این حرفه شدم. یکی از سختی‌ها، لباس و تجهیزات نامناسب برای زنان بود که ایمنی و راحتی کار را کاهش می‌داد. چالش‌های فرهنگی و نگاه‌های منفی مردم و برخی همکاران ازجمله قضاوت‌های ناروا و بی‌احترامی‌ها ما را دلسرد نمی‌کرد. عشق به این کار در وجود تک‌تک ما آنقدر زیاد و این مسیر برایمان آنقدر مقدس و روشن بود که هیچ‌یک از این حرف‌ها، سختی‌ها و چالش‌ها و جمله‌هایی مانند «تو که زن هستی، زورت نمی‌رسد» نتوانست ما را متوقف کند. ما مراحل سخت تست آمادگی جسمانی را گذراندیم و نشان دادیم توانایی انجام وظایف را داریم. به‌مرور شرایط بهتر شد و مردم و همکاران به حضور زنان عادت کردند. یادم می‌آید در یک عملیات در ظهر یک روز تابستانی، درحالی‌که لباس سنگین و گرم ما مانند سونا بود، خانمی از طبقه سوم یک ساختمان مرا صدا زد و گفت: «دخترم، بیا خسته شدی، شربت بخور». با مهربانی برایم شربت زعفران آورد. این محبت‌ها کم نبوده و ما همیشه قدردان مردم هستیم و تا جایی که در توان داشته باشیم، سعی می‌کنیم خدمتگزار خوبی برای شهروندان باشیم. در میان تمام آن سختی‌ها، این لحظات محبت‌آمیز بود که به ما انرژی می‌داد.

دومین ایستگاه بانوان آتش‌نشان راه‌اندازی می‌شود
قدرت‌الله محمدی، مدیرعامل سازمان آتش‌نشانی و خدمات ایمنی شهرداری تهران: بنابر ضرورت و نیاز جامعه، سازمان آتش‌نشانی و خدمات ایمنی شهر تهران سال۹۹ آگهی استخدام زنان آتش‌نشان را منتشر کرد و در پی آن حدود ۶۰۰نفر از زنان و دختران تهرانی ثبت‌نام کردند که پس از پشت‌سرگذاشتن آزمون‌های علمی، عملی، ورزشی و روان‌سنجی ۱۶نفر از این افراد موفق شدند وارد سازمان آتش‌نشانی شوند. در ابتدا نسبت به حضور بانوان آتش‌نشان مقاومت می‌شد، ولی امروز بانوان بدون دخالت آتش‌نشانان آقا به عملیات می‌روند و اماکنی که دسترسی آقایان به آنها ممنوع است، مورد بازدید بانوان آتش‌نشان قرار می‌گیرد. در همین راستا دومین ایستگاه آتش‌نشانان خانم را در شرق تهران راه‌اندازی می‌کنیم.