تک‌تیراندازی از مونیخ؛ گزارشی از دو جنایتکار جنگی آلمانی ارتش اسرائیل

هم میهن/متن پیش رو در هم میهن منتشر شده و بازنشرش در آخرین خبر به معنای تاییدش نیست

گزارش اشپیگل از دو تک‌تیرانداز آلمانی ارتش اسرائیل که مرتکب جنایت جنگی شده‌اند

---

بازار

---

طبق گزارش محرمانه نمایندگی آلمان در رام‌‏الله، دیپلمات‌‏های وزارت امور خارجه آلمان نیز در نوامبر ۲۰۲۴ «نگرانی‏‌های فزاینده‏ای» ابراز کردند؛ مبنی بر اینکه اسرائیل اقدامات احتیاطی لازم را برای جلوگیری از قربانیان غیرنظامی انجام نمی‌‏دهد. موضع دیپلمات‏‌های آلمانی در مورد مسئله مناطق جنگی نیز روشن است: «غیرنظامیانی که به‌رغم هشدار در جایی که هستند باقی می‌‏مانند» حق خود را برای محافظت از خود از دست می‏‌دهند.
 
اشپیگل| «گروهبان دی» کاملاً آرام به نظر می‌رسد. پای راست روی زانوی چپش قرار گرفته و بازوهایش در حالت استراحت هستند. حالت چهره‌اش باز است و با حالتی دوستانه با مصاحبه‌کننده روبه‌رو می‌شود. او برخلاف اکثر افرادی که به حضور در جلوی دوربین عادت ندارند، بی‌قرار نیست و تقریباً بی‌حرکت به سوالات گوش می‌دهد. گاهی اوقات سر تکان می‌دهد و در اکثر موارد بی‌حرکت است. دلایل مختلفی برای این رفتار او وجود دارد.

شاید این مرد که اکنون ۲۵ سال دارد، ذاتاً بسیار آرام باشد. یا شاید یاد گرفته است که کنترل کامل بدن خود را داشته باشد و یا هر دو. به هر حال، «گروهبان دی» یک تک‌تیرانداز ارتش اسرائیل است که آموزش دیده ساعت‌ها در یک موقعیت واحد بماند تا بتواند به هدف خود شلیک کند. این گزارش بر او و رفیقش، مرد جوانی اهل مونیخ، تمرکز دارد زیرا آنها مظنون به ارتکاب جنایات جنگی در نوار غزه هستند. صحنه شرح داده‌شده در بالا از یک مصاحبه ویدئویی است که در اوایل اکتبر در شبکه ایکس منتشر شد. این سرباز که اصالتاً اهل شیکاگو است، در این ویدئو با نام «سامر دالت» معرفی می‌شود: «گروهبان دی».

او می‌گوید که در تیپ ۲۰۲ چتربازان ارتش اسرائیل خدمت کرده است.یک تک‌تیرانداز دیگر در تیمش، دانیل جی. از مونیخ نیز در همین تیپ خدمت کرده است. این مصاحبه‌ای نگران‌کننده است. «گروهبان دی» در مقابل دوربین از افرادی صحبت می‌کند که رفقایش، او و دانیل جی، در طول استقرارشان در غزه به ضرب گلوله کشته‌اند. او ادعا می‌کند که آنها مسئول حداقل ۱۰۰ تا ۱۲۰ مرگ هستند که به گفته او «بسیار چشمگیر» است.
 
برخی از این قتل‌ها زمانی برای عموم آشکار شد که شالوم گیلبرت، سرباز اسرائیلی، در آوریل ۲۰۲۴ کلیپی هفت‌و‌نیم‌دقیقه‌ای را در یوتیوب آپلود کرد. این ویدئو نشان می‌داد که مردم پس از شلیک گلوله از حال می‌روند، اجساد مانند زباله در کنار جاده افتاده‌اند و واحدهای اسرائیلی از میان آوار بالا می‌روند. کل تصاویر با موسیقی دراماتیک همراه بود. این ویدئو دیگر در یوتیوب موجود نیست، اما اشپیگل نسخه‌ای از آن را به دست آورده است که یکی از روایت‌های متعدد سربازان اسرائیلی در غزه است. در ماه‌های اول پس از شروع جنگ، ارتش اسرائیل تعداد زیادی عکس و ویدئو از فعالیت‌های خود را در شبکه‌های اجتماعی منتشر کرد. این تصاویر، وحشت جنگ را مانند یک بازی ویدئویی به تصویر می‌کشیدند. 

در ۷ اکتبر ۲۰۲۳، چندین هزار مهاجم از حماس و متحدانش به جنوب اسرائیل حمله کردند. این مردان به زور وارد شهرها شدند، برخی ساکنان کیبوتص‌ها را کشتند و بازدیدکنندگان یک جشنواره بزرگ موسیقی را به قتل رساندند. آنها بیش از ۲۵۰ گروگان گرفتند. گمان می‌رود ۵۰ نفر از آنها هنوز در نوار غزه باشند. بیش از نیمی از آنها احتمالاً کشته شده‌اند. پس از این حمله، بنیامین نتانیاهو، نخست‌وزیر اسرائیل، خطاب به مردم اسرائیل گفت: «حماس جنگی بی‌رحمانه و وحشیانه را آغاز کرده است. ما پیروز خواهیم شد، اما بهای آن سنگین خواهد بود.» ارتش اسرائیل همان روز حملات هوایی به غزه را آغاز کرد؛ و تنها سه هفته بعد حمله زمینی خود را نیز آغاز کرد.

در ماه‌های اولیه جنگ، جامعه بین‌المللی غرق در وحشت بود و تا حد زیادی با اسرائیل متحد و همدل بود. جنگ علیه حماس به عنوان یک ضرورت پذیرفته شد و امید زیادی برای واکنش متناسب ارتش اسرائیل وجود داشت، که نتانیاهو بارها ادعا می‌کرد «اخلاقی‌ترین ارتش جهان» است. اما از آن زمان تاکنون، دیدگاه جهانی نسبت به این درگیری تغییر کرده است. در اواخر ماه ژوئیه، دو سازمان غیردولتی معتبر در اسرائیل برای اولین بار از اقدامات ارتش در غزه به عنوان «نسل‌کشی» یاد کردند.

در اوایل ماه اوت، مقامات ارشد نظامی و امنیتی سابق علناً از جنگ وحشیانه در غزه انتقاد کردند و خواستار پایان فوری این درگیری شدند و گفتند که این جنگ دیگر «جنگ عادلانه» نیست. یکی از اتهاماتی که بارها مطرح شده این است که ارتش اسرائیل عمداً غیرنظامیان را کشته است. گزارش‌های متعدد و اظهارات ناشناس از سربازان نشان می‌دهد که چنین اتهاماتی ریشه در واقعیت دارد، اما تاکنون، تأیید قطعی آنها امکان‌پذیر نبوده است. اسرائیل از آغاز جنگ به خبرنگاران خارجی بدون همراه اجازه ورود به نوار غزه را نداده است.

اولین شلیک مرگبار
با این وجود، اشپیگل، شبکه تلویزیونی ZDF، روزنامه گاردین بریتانیا، روزنامه بلژیکی De Tijd و کنسرسیوم گزارشگری خبرنگاران عرب برای روزنامه‌نگاری تحقیقی توانسته‌اند فعالیت‌های وحشیانه یک واحد تک‌تیرانداز اسرائیلی را در غزه ردیابی کنند. ویدئوها، عکس‌ها و تحلیل‌های دیجیتال علاوه بر مصاحبه با ده‌ها متخصص، سرباز سابق و متخصص حقوق بین‌الملل نشان می‌دهد که اعضای این واحد افراد غیرمسلح را به ضرب گلوله کشته‌اند و بنابراین مرتکب جنایات جنگی شده‌اند. در میان سربازانی که ظاهراً به غیرنظامیان شلیک کرده‌اند، مرد جوانی از مونیخ حضور دارد. 

یک تصویر دوربین حرارتی، دو مرد را نشان می‌دهد که به نظر می‌رسد غیرمسلح هستند و در خیابان قدم می‌زنند. ناگهان، یک نوار تیره دیده می‌شود. این نوار به بالاتنه یکی از مردان برخورد می‌کند و او به جلو پرتاب می‌شود؛ جایی که او روی زمین دراز کشیده است. دیگری فرار می‌کند. گروهبان دی می‌گوید: «این اولین شکار تیم من بود.» اما بلافاصله حرفش را اصلاح می‌کند و می‌گوید:«ببخشید، دومی.» در پاسخ به سوال بعدی، او می‌گوید که زِمِد شلیک کرد.

نام مستعار «بابانوئل»
«زِمِد» یک کلمه عبری است که در اصل به معنای «شریک» است. در ارتش اسرائیل، به‌ویژه در میان تک‌تیراندازان، این اصطلاح اغلب در قالب یک تیم دونفره که بسیار نزدیک به هم کار می‌کنند، استفاده می‌شود. چنین تیم‌هایی شامل تک‌تیرانداز واقعی، فردی که شلیک می‌کند، و هدف‌یاب، فردی که هدف را شناسایی می‌کند، فاصله را محاسبه می‌کند و باد و شرایط آب و هوایی را در نظر می‌گیرد، هستند.

«گروهبان دی» را می‌توان در ویدئوی یوتیوب نیز مشاهده کرد. مرد جوان یونیفرم‌پوش در کنار پنجره‌ای در طبقه ششم ساختمانی در غزه نشسته است که اطراف آن را منظره‌ای از آوار فرا گرفته است. او متمرکز به نظر می‌رسد. یک تفنگ ام۴ مجهز به دوربین‌های اپتیکی دقیق روی سه‌پایه جلوی او قرار دارد. یکی از انگشتان سرباز نزدیک به ماشه است. مردی که در تصویر دیده می‌شود، دانیل.جی است، مرد جوانی که ظاهراً در آلمان متولد و بزرگ شده است. نام مستعار این جوان ۲۵ ساله «بابانوئل» است. به نظر می‌رسد که او محل اقامتش هنوز به آدرس والدین و برادر کوچکترش ثبت شده است. این خانه در حومه مونیخ در یک خیابان فرعی آرام در محله خانه‌های ویلایی واقع شده است. وقتی آسمان صاف است، می‌توان طلوع کوه‌های آلپ را از خانه آنها در افق دید.

اگر آنچه «گروهبان دی» در مورد استقرار خود و کشتارهای هدفمند در غزه می‌گوید درست باشد، او نه‌تنها خود، بلکه شریکش را نیز متهم می‌کند. «گروهبان دی» صادقانه در مورد چیزی صحبت می‌کند که ارتش اسرائیل مدتی است به آن متهم شده اما به شدت آن را انکار کرده است: اینکه سربازانش ظاهراً به غیرنظامیان یا حداقل فلسطینی‌های غیرمسلح شلیک می‌کنند و اینکه این عمل توسط ارتش پذیرفته شده است.

اگر این درست باشد، نقض قوانین بین‌المللی است که تمایز روشنی بین اهداف نظامی و غیرنظامی قائل می‌شود؛ تخلفی که باید مجازاتی در پی داشته باشد. دخالت دانیل جی. همچنین به این معنی است که ظاهراً یک سرباز آلمانی در چنین تیراندازی‌هایی شرکت داشته است و این می‌تواند پرونده‌ای برای دادستان‌های فدرال آلمان باشد. در بلژیک علیه یکی از رفقای جی پرونده‌هایی تشکیل شده است.

عکس‌هایی از دانیل جی با لباس فرم در حال انتشار است که او را در حال ژست گرفتن با لباس کامل جنگی یا خیره شدن با تمرکز از طریق دوربین تفنگش نشان می‌دهد. اما عکس‌هایی از او از زندگی‌اش در مونیخ قبل از جنگ نیز وجود دارد. این عکس‌ها مرد جوانی خندان و خجالتی را با چهره‌ای دوستانه و گشاده‌رو نشان می‌دهند. یک تصویر از او به عنوان یک دانش‌آموز کلاس پنجم و دیگری به عنوان یک ورزشکار ۱۷ ساله پس از شرکت در یک مسابقه خیریه وجود دارد. یکی از عکس‌ها او را پس از اتمام امتحانات پایان دبیرستان به همراه شارلوت نوبلاخ، رئیس جامعه یهودیان مونیخ، نشان می‌دهد.

دانیل جی. دانش‌آموز نسبتاً آرامی بود، معلم سابقش می‌گوید: در نوجوانی نسبت به پسران هم‌سن و سالش کمتر اخلال می‌کرد. او متفکر، باهوش و متعادل و جوانی فوق‌العاده بود. یکی از همکلاسی‌های سابقش می‌گوید که جی آدم خوبی است و «حتی به یک پشه هم آسیب نمی‌رساند.» همکلاسی‌ دیگرش می‌گوید که او نه اسلام‌هراس بود و نه ضدفلسطینی.

اشپیگل نتوانست با دانیل جی تماس بگیرد و والدینش به وکیل‌شان گفته‌اند که هرگونه تماس با آنها را ممنوع کند. اشپیگل در گزارش این داستان، با کسانی که او را در طول زندگی‌اش می‌شناخته‌اند، صحبت کرده است: معلمان سابق، دوستان و همکلاسی‌هایش. به ندرت کسی از آنها می‌خواست آشکارا درباره دانیل جی صحبت کند یا نامش ذکر شود. اما همه آنها در یک چیز اتفاق نظر دارند: دانیل جی مرد جوانی آرام و متواضع بود. اما چگونه کسی که به نظر می‌رسد در محیطی امن در ایالت آرام باواریای آلمان بزرگ شده است، به یک جنگجوی نخبه در ارتش اسرائیل تبدیل می‌شود؟

والدین دانیل جی اهل اتحاد جماهیر شوروی سابق هستند. تصور می‌‌شود که آنها در اسرائیل با هم آشنا شده‌اند، و پدر بعداً مدیر فروش یک شرکت فناوری پیشرفته شد. به او مسئولیت مدیریت دفتر شرکت در اروپا داده شد و همانطور که برادر جی زمانی گفته بود، تصمیم به اقامت در مونیخ در درجه اول به دلایل واضح گرفته شد.

پس از اتمام امتحانات مدرسه که در آلمان به عنوان Abitur شناخته می‌شود، دانیل جی به ارتش اسرائیل پیوست و به عنوان تک‌تیرانداز آموزش دید. او به تیپ ۲۰۲ هوابرد و در داخل تیپ، احتمالاً در گروهان «چتز» که اعضای آن به طور خاص مذهبی هستند، منصوب شد. در اینترنت، اشاره شده است که این واحد از «سربازان تنها»، جنگجویانی از سراسر جهان که به دفاع از اسرائیل علاقه‌مند هستند، تشکیل شده است.

در واقع، به نظر می‌رسد که این واحد از مردانی از آفریقای جنوبی، بلژیک، ایالات متحده، اتیوپی، آذربایجان و آلمان تشکیل شده است. تک‌تیراندازان تیپ ۲۰۲ هوابرد از بهترین‌ها در اسرائیل هستند. ویدئویی که در اینترنت در حال پخش است شامل صحنه‌هایی از مسابقه‌ای است که در سپتامبر ۲۰۲۳ برگزار شد و سربازانی را نشان می‌دهد که در حالت‌های خوابیده و ایستاده، دویدن و پنهان شدن به اهداف شلیک می‌کنند.

شبیه‌سازی به واقعیت تبدیل می‌شود
به عنوان مثال، آخرین وظیفه، هدف قرار دادن هدف در شب در یک منطقه مسکونی در برد متوسط ​​بود. واحد دانیل جی سوم شد. هیچ‌یک از شرکت‌کنندگان احتمالاً فکر نمی‌کردند که این شبیه‌سازی خیلی زود به واقعیت تبدیل شود. هنوز چهار هفته از مسابقه نگذشته بود که جهنمی در اسرائیل به‌پا شد و تیپ ۲۰۲ چتربازان جزو اولین واحدهایی بود که به نوار غزه اعزام شد. ماموریت آنها: کنترل ساختمان‌های بلند. چند ماه بعد، شخصی مطلبی را در صفحه فیسبوک متعلق به انجمن سربازان اسرائیلی پازام منتشر کرد و از تک‌تیراندازان تیپ ۲۰۲ تمجید کرد.

طبق این مطلب، آنها به شهر سدیروت، کیبوتص کفر آزا و بئری و بعداً به نوار غزه - به ریمال، شجاعیه و خان ​​یونس و شاید به زودی به رفح - اعزام شده بودند. در ادامه پست آمده است: «تاکنون، آنها حدود ۱۰۰ تروریست را از بین برده‌اند. به زودی، حتی بیشتر هم خواهد شد!» چهره‌های سربازان حاضر در پست تار شده بود. اما اشپیگل عکس گروهی ویرایش‌نشده را به دست آورده است. دانیل جی را می‌توان در ردیف دوم تشخیص داد.

در نوامبر ۲۰۲۳، «گروهبان دی» و شریکش دانیل جی به محله تل الهوا در شهر غزه رسیدند و در ساختمانی در پارک بارسلونا مستقر شدند. این ساختمان با درختان و ساختمان‌های تخریب‌شده احاطه شده است. در یک کلیپ ویدئویی که ظاهراً در این زمان تهیه شده است، یک جاده تخریب‌شده از زاویه دید یک پهپاد دیده می‌شود. در مرکز تصویر، مردی بی‌حرکت قرار دارد که دیگری روی او خم شده و دستانش را گرفته است. سپس، تیری شلیک می‌‌شود و مرد دوم به عقب می‌افتد. او از سرش خونریزی دارد.

«گروهبان دی» بعداً در مصاحبه ویدئویی خود می‌گوید: «این اولین شکار من بود.» او می‌گوید نمی‌داند به چه کسی شلیک کرده است، اما به نظر نمی‌رسید که خیلی هم برایش مهم باشد. «او مسلح نبود، اما در منطقه جنگی بود و نیت خوبی هم نداشت.»

نقاشی‌های روی دیوارها
اشپیگل و همکارانش توانستند مردی را که ظاهراً توسط «گروهبان دی» مورد اصابت گلوله قرار گرفته بود، شناسایی کنند. مادر و چهار نفر دیگر از اقوامش می‌گویند که او مردی ۱۹ ساله به نام سالم منتصر دغموش بوده است. به گفته آنها، سالم سعی داشت برادر بزرگش، محمد منتصر دغموش ۲۶ ساله - مردی که در ابتدای ویدئو بی‌حرکت روی زمین افتاده بود - را نجات دهد. اعضای خانواده اصرار دارند که این برادران تروریست نبودند. مادرشان می‌گوید که آنها پلاستیک و فلز را برای فروش جمع‌آوری می‌کردند تا کمکی برای تضمین بقای خانواده در جنگ باشند.

اعضای خانواده آنها می‌گویند که این دو نفر هیچ خطری برای ارتش اسرائیل نداشتند. ارتش اسرائیل از اظهارنظر خودداری کرده است. با کمک ویدئوها، عکس‌ها و تصاویر ماهواره‌ای، تیم خبرنگاران توانست نقطه‌ای را که ظاهراً برادران دغموش در آن کشته شده‌اند، شناسایی کند. این نقطه در خیابان منیر الراجیس، تنها چندصد متر دور از پارک بارسلونا واقع شده است - دقیقاً همان نقطه‌ای که دو تک‌تیرانداز «گروهبان دی» و «دانیل جی» در آن مستقر بودند.

عکسی از این زمان که اشپیگل به دست آورده است، «گروهبان دی» را نشان می‌دهد که روی یک صندلی پلاستیکی در اتاقی که به رنگ صورتی رنگ‌آمیزی شده است، نشسته است. او از سوراخی در دیوار به بیرون نگاه می‌کند و تفنگ تک‌تیراندازش آماده است.

این ساختمان شش‌طبقه، نمای واضحی از خیابان منیر الراجیس ارائه می‌دهد؛ خبرنگاران اشپیگل از محل بازدید کردند. حتی چند ماه بعد، هنوز هم می‌شد نقاشی‌های روی دیوار را دید، از جمله ستاره داوود و در زیر آن، یک عدد 9 که با دم و شاخ شیطان تزئین شده بود؛ دقیقاً همان لوگویی که بسیاری از اعضای واحد «گروهبان دی» روی لباس‌های خود داشتند.

این واقعیت که دانیل جی اهل مونیخ مدتی را در ساختمان گذرانده، توسط کلیپی از ویدئویی که توسط سرباز شالوم گیلبرت در یوتیوب آپلود شده است، اثبات می‌شود. جی را می‌توان در پنجره دید؛ درحالی‌که ساختمان‌های حاشیه پارک بارسلونا در پس‌زمینه قابل مشاهده هستند. به گفته «گروهبان دی»، تصاویر دوربین حرارتی که یکی از دو رهگذر را در حال تیراندازی نشان می‌دهد نیز از این منطقه گرفته شده است.

این صحنه‌ای است که «گروهبان دی» در مصاحبه توصیف کرده است که در آن می‌گوید «زمد» او بوده که شلیک کرده است. فیلم‌های دوربین حرارتی اضافی صحنه مشابهی را نشان می‌دهند. دوباره، دو مرد ظاهراً غیرمسلح در حال قدم زدن در خیابان هستند. یکی از آنها مورد اصابت گلوله قرار می‌گیرد و دیگری فرار می‌کند.

افراد حاضر در محل ادعا می‌کنند که قربانی این بار محمد فرید دغموش، ۴۷ ساله بوده است. «گروهبان دی» می‌گوید این بار نیز شریکش شلیک کرده است. تایید مستقل اظهارات شاهدان امکان‌پذیر نیست: تصاویر سیاه و سفید و به شدت پیکسلی هستند. برخی از جزئیات متناقض هستند و همچنین نمی‌توان این احتمال را رد کرد که «گروهبان دی» هنگام توصیف تصاویر حرارتی نشان داده شده به او اشتباه کرده باشد.

ظاهراً یکی از ویدئوها یک پرتابه را نشان می‌دهد، اما طبق گفته بسیاری از کارشناسان و محاسبات خود اشپیگل، این گلوله برای اینکه گلوله یک تفنگ تک‌تیرانداز باشد، بسیار کُند است. به سختی چیزی قابل مشاهده است که بتواند به وضوح مشخص کند که فیلم از کجا گرفته شده است. با این حال، توضیحات «گروهبان دی» با اظهارات شاهدان و شرایط موجود در محل مطابقت دارد.

به عنوان مثال، این سرباز می‌گوید که دو قتل دیگر «در همان محور» به عنوان اولین قتل او رخ داده است. مکان دقیق این قتل‌ها را می‌توان به لطف فیلم‌های پهپادی به‌طور قطعی مشخص کرد. اشپیگل توانسته است شش نفر را که ظاهراً در همان روز در همان محور مورد اصابت قرار گرفته‌اند، از جمله پدر سالم و محمد دغموش، شناسایی کند.

اظهارات با گواهی فوت مطابقت دارد
با این حال، تیم خبرنگاران نتوانست هیچ مدرکی مبنی بر عضویت مردانی که کشته شده‌اند در حماس یا جهاد اسلامی پیدا کند. اگر آنها به درستی شناسایی شده باشند، همه آنها از یک خانواده بزرگ به نام طایفه دغموش هستند. در اواسط دهه 2000، یکی از اعضای این خانواده در ربودن یک سرباز اسرائیلی دست داشت و سازمان تروریستی سلفی-جهادی ارتش اسلام را تأسیس کرد. با این حال، طبق گزارش‌های رسانه‌ها، این خانواده بارها با حماس درگیر شده است که برخی از آنها خشونت‌آمیز بوده‌اند.

سال گذشته، حماس رهبر قبیله دغموش را به اتهام مذاکره با مقامات اسرائیلی اعدام کرد. آنچه ما توانسته‌ایم تأیید کنیم با اظهارات اعضای خانواده مطابقت دارد. نام هر سه مرد در فهرست کشته‌شدگان در نوار غزه که توسط وزارت بهداشت که تحت کنترل حماس است، نگهداری می‌شود، قرار دارد. طبق گواهی‌های فوتی که اشپیگل توانست بررسی کند، همه آنها در ۲۲ نوامبر ۲۰۲۳ درگذشته‌اند.

این تاریخ با داستانی که «گروهبان دی» روایت می‌کند، مطابقت دارد. او در مصاحبه ویدئویی می‌گوید که آنها یک یا دو روز قبل از آتش‌بس در تل الهوی بوده‌اند. ظرف دو روز، او و شریکش هشت نفر را در محل «از بین بردند». آتش‌بس یک‌هفته‌ای در ۲۴ نوامبر ۲۰۲۳ - دو روز پس از قتل‌ها در نزدیکی پارک بارسلونا - آغاز شد؛ مفهومی که هر سرباز اسرائیلی موظف است در طول آموزش آن را در ذهن خود حک کند، «روحیه ارتش اسرائیل» نام دارد که بیشتر با عنوان «منشور اخلاق» شناخته می‌شود. این متن چهار اصل اساسی را که ارتش باید به آنها پایبند باشد، تعریف می‌کند. دفاع از کشور، شهروندان و ساکنان آن اصل اول است و پس از آن عشق به میهن و وفاداری به کشور و قوانین آن قرار دارد. کرامت انسانی اصل سوم است.

در این مجموعه قوانین آمده است که اقدامات یک سرباز باید مبتنی بر کرامت انسانی باشد. طبق این سند، سربازان باید علاوه بر تلاش برای محافظت از کرامت انسانی و استفاده از خشونت تنها در حد لزوم، به ارزش جان انسان، حتی در نبرد نیز احترام بگذارند. اسرائیل و نیروهای مسلح آن اغلب هنگام رد انتقاد از نحوه جنگ خود به این مجموعه قوانین اشاره می‌کنند.

انتقاد از جنگ
با این حال، در چند ماه گذشته، اتهاماتی مبنی بر اینکه ارتش اسرائیل در نوار غزه مرتکب جنایات جنگی و جنایات علیه بشریت می‌‌شود و حتی ممکن است به گفته برخی از کارشناسان، مرتکب نسل‌کشی شده باشد، افزایش یافته است. حملات عمدی به غیرنظامیان و استفاده نامتناسب از خشونت، علاوه بر استفاده از گرسنگی به عنوان سلاح جنگی، اغلب به عنوان مدرک ذکر می‌شوند. دیوان کیفری بین‌المللی حتی حکم بازداشت بنیامین نتانیاهو، نخست‌وزیر اسرائیل را صادر کرده است. آفریقای جنوبی در دیوان بین‌المللی دادگستری علیه اسرائیل اقامه دعوی کرده است، درحالی‌که عفو بین‌الملل و سازمان ملل متحد خواستار تحقیقات جامع در مورد این ادعاها هستند.

خط خودسری
«گروهبان دی» همچنین در مصاحبه ویدئویی خود از یک خط فرضی در منطقه جنگی که زندگی را از مرگ جدا می‌کند، صحبت می‌کند. سرباز دیگری اخیراً در اسکای‌نیوز گفت که چنین خطوط جداکننده‌ای در جنگ غزه به یک استاندارد تبدیل شده است. «گروهبان دی» می‌گوید کسانی که از خط عبور کنند - چه مسلح باشند چه نباشند - مورد اصابت گلوله قرار خواهند گرفت.

به گفته گروهبان دی، مشکل فلسطینی‌ها، این است: «خطی وجود دارد که ما تعریف می‌کنیم. آنها نمی‌دانند این خط کجاست، اما ما می‌دانیم.» این یعنی سربازان اسرائیلی یک خط دلخواه می‌کشند و به هر کسی که از آن عبور کند شلیک می‌کنند.  این موضعی است که سایر کارشناسان نیز با آن موافقند. کریستوف سافرلینگ، استاد حقوق بین‌الملل بشردوستانه در دانشگاه فریدریش الکساندر ارلانگن-نورنبرگ، می‌گوید: «حقوق بین‌الملل بشردوستانه مستلزم آن است که بین اهداف نظامی و غیرنظامی تمایز قائل شویم. شما نمی‌توانید منطقه‌ای را تعریف کنید و همه چیز را در داخل آن یک هدف نظامی اعلام کنید.»

نیروهای مسلح اسرائیل در چندین مورد از طریق پیام‌های آنلاین، پیامک‌ها، اعلامیه‌ها و اطلاعیه‌ها از بلندگوها از مردم غزه خواسته‌اند که مناطق خاصی را ترک کنند. کسانی که آنجا را ترک نمی‌کنند، به طور خودکار دشمن محسوب می‌شوند. این واقعیت که سربازان بدون تحقیقات کافی به غیرنظامیان در این مناطق شلیک می‌کنند، در دسامبر 2023 کاملاً آشکار شد. این زمانی بود که نیروهای اسرائیلی در شجاعیه به اشتباه سه گروگان اسرائیلی را کشتند. چنین دستور تخلیه‌ای ظاهراً برای منطقه‌ای که دو تک‌تیرانداز «گروهبان دی» و «دانیل جی» در آن فعالیت می‌کردند نیز در حال اجرا بود. کنت روث، استاد دانشگاه پرینستون و رئیس سابق دیده‌بان حقوق بشر، می‌گوید: «اما این کافی نیست که به طور مشروع همه افراد در این منطقه را یک هدف نظامی اعلام کنیم.» 

نگرانی در مورد غیرنظامیان
طبق گزارش محرمانه نمایندگی آلمان در رام‌الله، دیپلمات‌های وزارت امور خارجه آلمان نیز در نوامبر ۲۰۲۴ «نگرانی‌های فزاینده‌ای» ابراز کردند؛ مبنی بر اینکه اسرائیل اقدامات احتیاطی لازم را برای جلوگیری از قربانیان غیرنظامی انجام نمی‌دهد. موضع دیپلمات‌های آلمانی در مورد مسئله مناطق جنگی نیز روشن است: «غیرنظامیانی که به‌رغم هشدار در جایی که هستند باقی می‌مانند» حق خود را برای محافظت از خود از دست می‌دهند».

مردی که این جنایت جنگی مشکوک را علنی کرد، افشاگر نیست. بلکه تله‌ای برای «گروهبان دی» گذاشته شده بود. گروهبان دی با این وعده که می‌تواند در مورد «قهرمانان» ارتش اسرائیل صحبت کند، جلوی دوربین رفت و ساعت‌ها در تابستان ۲۰۲۴ مصاحبه انجام داد. فیلم‌های تیراندازی در غزه به او نشان داده شد و او توضیحات مفصلی در مورد آنها ارائه داد و در این فرآیند هم خود و هم دستیارش، دانیل جی را نادانسته متهم کرد.

او همچنین در مواقعی صحبت می‌کرد که فکر می‌کرد دوربین موقتاً خاموش شده است. اما مصاحبه‌کننده‌ی مورد نظر یک جوان اسرائیلی بود که نامش برای اشپیگل مشخص است. یونس تیراوی، روزنامه‌نگار فلسطینی، اظهارات «گروهبان دی» را در یک کلیپ ویدئویی که در اکتبر ۲۰۲۴ در ایکس انتشار یافته بود، منتشر کرد. تیراوی و تیمش همچنین در شناسایی برخی دیگر از سربازان متعلق به همان واحد «گروهبان دی» و دانیل جی موفق بودند. برای انجام این کار، آنها موفق شدند به یک گروه اینستاگرامی از سربازان اسرائیلی نفوذ کنند و در آنجا عکس‌ها و ویدئوهایی جمع‌آوری کردند.

تیراوی ده‌ها عکس از این تصاویر را با اشپیگل به اشتراک گذاشت و اظهارات خود را با امضای یک وکالتنامه تأیید کرد. اشپیگل کل مصاحبه با «گروهبان دی» را در اختیار دارد؛ 9 فایل ویدئویی که در مجموع حدود ۱۶۰ دقیقه طول می‌کشد. علاوه بر این، یک تماس تلفنی ضبط‌شده بین «گروهبان دی» و مصاحبه‌کننده وجود دارد. اشپیگل و ZDF مهمترین اظهارات را توسط موسسه فناوری اطلاعات امن فرانهوفر در دارمشتات بررسی کردند تا احتمال دستکاری داده‌ها را بررسی کنند این موسسه هیچ مدرکی مبنی بر دستکاری محتوا پیدا نکرد. بنابراین، به نظر می‌رسد این فیلم معتبر است و  «گروهبان دی» و «دانیل جی» متهم هستند. هر دو متهم به تیراندازی و کشتن عمدی فلسطینی‌های غیرمسلح هستند.

آلمان با اسرائیل احساس نزدیکی می‌کند و مسئولیت ویژه‌ای در قبال این کشور به خاطر وقوع از هولوکاست احساس می‌کند. فریدریش مرتس، صدراعظم، در اولین سخنرانی اصلی خود پس از مراسم تحلیف گفت: «وجود و امنیت اسرائیل دلیل وجودی ماست و همچنان باقی می‌ماند.» با این حال، آلمان خود را ملزم به رعایت قوانین بین‌المللی بشردوستانه می‌داند. طبق اصل صلاحیت جهانی در حقوق کیفری بین‌المللی، تحقیقات در مورد جنایات علیه بشریت یا جنایات جنگی می‌تواند در آلمان آغاز شود، حتی اگر نه مجرم، نه قربانی و نه صحنه جرم در آلمان واقع نشده باشند.

این اصل در موارد قبلی در آلمان برای محاکمه عاملان شکنجه در سوریه و جنگ‌سالاران آفریقایی مورد استفاده قرار گرفته است. اگر تحقیقات جدید شواهد کافی برای اثبات این سوءظن که دانیل جی غیرنظامیان غیرمسلح را در غزه به ضرب گلوله کشته است، ارائه دهد، می‌تواند یک جنایت جنگی محسوب شود و این امر می‌تواند پرونده‌ای احتمالی برای دادستان‌های فدرال آلمان باشد.

سافرلینگ، متخصص حقوق بین‌الملل، می‌گوید: «مسئله پیگرد قانونی جنایتکاران جنگی است، صرف‌نظر از اینکه در کدام طرف می‌جنگند.» حداقل یک شکایت کیفری علیه دانیل جی ثبت شده است. دادستانی مونیخ آن را در ژانویه ۲۰۲۵ به دادستان‌های فدرال ارسال کرده‌است. با این حال، اشپیگل مطلع شده است که این پرونده به سرعت مختومه شده است «به دلیل سوءظن اولیه ناکافی». نه دانیل جی و نه «گروهبان دی» مورد بازجویی قرار نگرفتند.

آریا صدیقی

🔹"آخرین خبر" در روبیکا
🔹"آخرین خبر" در ایتا
🔹"آخرین خبر" در بله