کشف شباهت شعرای یمانی و وگا، بیانگر مهارت ستاره‌شناسان ایران باستان

باشگاه نجوم ساري/ تاريخ نجوم را مي توان به سه دوره تقسيم کرد: دوره زمين مرکزي، دوره کهکشاني و دوره کيهاني. آغاز دوره اول در تاريخ باستان است و پايان آن در قرن شانزدهم. دوره دوم از قرن هفدهم تا قرن نوزدهم طول کشيد و دوره سوم در قرن بيستم آغاز شد و هنوز ادامه دارد. تاريخ نجوم در ايران : ايرانيان قديم در ابتدا چهار فرمانروا براي آسمان به شرح زير انتخاب کردند : ۱ – يشتر ــ سپاهپت خراسان که امروز آن را ستاره (شعراي يماني) يا (کلب الجبار) مي گويند اين ستاره سپهبند يا فرمانده نواحي آسمان خراسان بود . ۲ – ستوئس ــ سپاهپت خوروران (الدبران) در صورت فلکي ثور ۳ – وننت ــ سپاهپت نيمروج ــ وگا در صورت فلکي نسرطاير ۴ – هيپتوايرنگ ــ سپاهپت اباختر ــ دب اکبر شعراي يماني و وگا : نکته جالبي که اخيرا کشف شده حاکي از آن است که ستاره (شعراي يماني) و ستاره (وگا) هر يک برابر با ۱۰۰۰۰ درجه کلوين حرارت ، داراي تشعشعات هيدروژني و ستاره ملتهب درخشان و سفيد از يک خانواده هستند . بنابراين با توجه به نکات فوق اين خود مايه تعجب است که ايرانيان در ۲۷۰۰ سال پيش چگونه و با چه وسايلي توانسته بودند اين دو ستاره را در دو گوشه آسمان مورد توجه خاص قرار داده و هر يک را به عنوان فرمانده و صاحب اقتدار يک قسمت از آسمان بگمارند.اهميت اين مطلب موقعي عيان مي شود که بدانيم در عصر حاضر دانشمندان با وسايل بسيار پيچيده علمي ، دريافتند که اين دو ستاره که در دو نقطه آسمان قرار دارند ، از لحاظ مشخصات کاملا شبيه يکديگرند . چنين تشابهي بين ستارگان ديگر بسيار نادر است و انتخاب آن دو توسط ايرانيان در گذشته بي مورد نبوده است . منبع : کتاب گنج دانش ، نوشته دکتربابک اعتمادي