دعوت پزشکیان به صبر و انتظار

هم میهن/متن پیش رو در هم میهن منتشر شده و بازنشر آن در آخرین خبر به معنای تاییدش نیست

شادی مکی| بعد از معرفی کابینه پیشنهادی مسعود پزشکیان به مجلس و کناره‌گیری گلایه‌مندانه محمدجواد ظریف یار انتخاباتی او از معاونت راهبردی رئیس‌جمهور و سرریز شدن سیل انتقادات به سمت رئیس‌جمهور، او در پاسخی دلجویانه در شبکه ایکس منتقدان را دعوت به صبر کرد:«مردم عزیز، سرمایه بزرگ دولت شمایید. توجه و حساسیت شما در انتخاب اعضای کابینه ارزشمند است. بی‌تفاوتی به رفتار سیاستمداران جای خود را به انتقاد داده است. این یعنی ما یک گام به جلو رفته‌ایم. در مرحله انتخاب و بررسی کابینه از صاحبنظران متعدد مشورت گرفتیم و تلاش کردیم با رویکرد وفاق و همدلی بهترین وضعیت ممکن را با ظرفیت‌های موجود رقم بزنیم. صبر کنید کابینه کار کند و آن را از روی عملکردش نقد کنید.»
 
پیام رئیس‌جمهور اگرچه نشان از دوستی و تاکید بر همدلی داشت اما حاوی نکته‌ای بود که نباید از کنار آن به سادگی عبور کرد:«بی‌تفاوتی به رفتار سیاستمداران جای خود را به انتقاد داده است.»

جمله‌ای که با آنچه در دل جامعه می‌گذرد فاصله‌ای زمین تا آسمان دارد. شهروندان هرگز نسبت به رفتار سیاستمداران بی‌تفاوت نبوده‌اند زیرا رفتارها و اقدامات آنها تاثیری مستقیم و غیرمستقیم بر زندگی، ‌معاش و حقوق و آزادی‌های مردم دارد. وانگهی عدم حضور مردم پای صندوق‌های رای یا مشارکت کمرنگ آنها در انتخابات‌های اخیر و حتی همین چهاردهمین انتخابات ریاست‌جمهوری نشان داد که مردم اصلاً نسبت به رفتار سیاستمداران بی‌تفاوت نیستند و عدم حضورشان هشداری جدی نسبت به لزوم تغییر رفتار و رویکرد مسئولان مدیریت کشور نسبت به نحوه اداره جامعه و مطالبات است.

از سوی دیگر اعتراضاتی که مردم در سال‌های اخیر و به‌ویژه در سال ۱۴۰۱ رقم زدند هم نشان دیگری از آن بود که ساختار حکمروایی کشور به شدت زیر ذره‌بین مردم قرار دارد. بنابراین انتقاد از کابینه پیشنهادی پزشکیان به‌شیوه‌های مختلف گذر از بی‌تفاوتی به انتقاد نیست بلکه راهکاری دیگر و البته قدیمی برای بیان اعتراض است. 

به هر روی همانطور که هر رویکردی از سوی دولتمردان منتقدانی دارد، همراهانی هم دارد. البته در فقره انتخاب کابینه چهاردهم به نظر می‌رسد این همراهان بیشتر از جنس اصولگرایان یا اصلاح‌طلبان میانه‌رو هستند،‌ مانند محمدرضا عارف، معاون اول رئیس‌جمهور که در شبکه ایکس نوشت:«طی روزهای اخیر که افتخار حضور در مراسم معارفه همکارانم در دولت را داشتم دو خواسته اصلی را مطرح کردم:

۱) درانتخاب مدیران خود حتماً از جوانان و زنان شایسته استفاده کنند.

۲) لزوم تربیت جوانان متخصص برای تصدی مشاغل کلیدی چراکه نظام مدیریتی ما هیچ راهی جز پوست‌اندازی در این عرصه ندارد.»

با این حال نه پزشکیان و نه عارف هیچ‌یک به ضرورت حضور پررنگ‌ زنان و ایرانیان متعلق به اقلیت‌های مذهبی در کابینه پیشنهادی اشاره‌ای نکردند.  یکی دیگر از حامیان رویکرد پزشکیان در انتخاب کابینه اما محمدجواد آذری‌جهرمی وزیر اسبق ارتباطات بود. او در شبکه ایکس نوشت: «انصاف این است که کابینه کار خود را آغاز کند و با عملکردش محک بخورد نه با گمانه‌ها…»

عباس عبدی، تحلیلگر سیاسی و مشاور روزنامه هم‌میهن اما معتقد است کسانی که دولت پزشکیان را دولت دوم رئیسی می‌دانند، هیچ شناختی از سیاست، دولت رئیسی و دولت پزشکیان ندارند: «کابینه پزشکیان خوب خواهد بود مگر اینکه مجلس خرابش کند. با کابینه دولت قبلی اصلاً قابل قیاس نیست و با توجه به شرایط زمینه‌ای از دولت روحانی نیز قوی‌تر است.»

او همچنین درباره متن منتشرشده از سوی ظریف هم تاکید می‌کند: «متن آقای ظریف از نظر من ابهام دارد. یک بخش آن مربوط به رئیس‌جمهور است که باید خودش حل کند. در بخشی هم که مربوط به ناتوانی شورای راهبری است هیچ قرینه‌ای بر برون‌داد ضعیف شورا وجود ندارد. در سطح بالاتر از شورای راهبری هم همه می‌دانستیم که ملاحظات سیاسی وارد خواهد شد.»

با این حال هنوز برای بسیاری از رای‌دهندگان به پزشکیان مشخص نیست که چرا باید افرادی در کابینه جدید حضور داشته باشند که میزان کارآمدی‌شان پیش‌تر نزد شهروندان مشخص شده است. چرا باید به این افراد فرصتی دیگر داده شود تا سرنوشت مردم را به دست گیرند.

---

بازار

---

به پیج اینستاگرامی «آخرین خبر» بپیوندید
instagram.com/akharinkhabar