نماینده پیشین: فضای مذاکراتی تازه بین ایران و امریکا شکل گرفته شده است

اعتماد/متن پیش رو در اعتماد منتشر شده و بازنشرش در آخرین خبر به معنای تاییدش نیست
حشمت فلاحتپیشه تحلیلگر مسائل سیاسی و نماینده ادوار مجلس معتقد است که صلح میان اسراییل و حماس یک فضای تنفسی را به نفع ایران ایجاد کرده که میتواند از آن برای منزوی ساختن اسراییل بهرهبرداری کند. فلاحتپیشه در گفتوگو با «اعتماد» میگوید: «در تاریخ خاورمیانه، منازعه حرف نخست را زده و آنچه که استثنا بوده، ثبات و آرامش و صلح بوده است. مقاطع دیپلماسی در خاورمیانه بسیار کمدوام و کوتاهمدت است اما در همین مقاطع آرامش آندسته از بازیگران و کنشگرانی که بتوانند از این فضاهای تنفس بهرهبرداری بیشتری داشته باشند، برنده خواهند بود و دستاوردهای بیشتری کسب میکنند، اما بازیگرانی که در چالش بمانند، منافع ملت خود را آسیبپذیر خواهند کرد. »
او با اشاره به فشارهای زایدالوصفی که ایران تجربه کرده و هزینههایی که برای این تنشها پرداخته میگوید: «ایرانی که قبل از تحریمهای دهه 90 حدود 1.2 درصد درآمد ناخالص داخلی جهانی را به خود اختصاص داده بود طی سالهای اخیر به حدود 2دهم درصد درآمد ناخالص داخلی جهانی رسیده است. این اعداد و ارقام به ما میگوید که ملت ایران هزینههای گزافی برای تنش و تنازع پرداخته است. در عین حال برخی افراد و گروهها هستند که از تحریمها و تنش و تنازع سودهای کلانی کسب کرده و جیبهای خود را پر میکنند. وقتی یک فضای جدی برای گفتوگو فراهم شده، هیولای تنش در خاورمیانه برای مدتی آرام میگیرد و فضایی ایجاد میشود تا ایران به سمت کاهش تنش حرکت کند، این کاسبان تحریم دست به کار میشوند تا فرصتها را از بین ببرند.»
این تحلیلگر یادآور میشود: «این همان کاری است که این طیفها با مانع تراشی بر سر اجرای برجام و پس از آن جلوگیری از احیای برجام در سالهای 99 و 1401انجام دادند. امروز هم یک فضای تنفس کوتاه پس از توافق حماس و اسراییل در قاهره برای ایران به وجود آمده، به همین دلیل هم پیامهای مثبتی از امریکا به سمت ایران ارسال میشود و حتی روسیه و چین هم تلاش میکنند از این فضای تنفس بهرهبرداری کنند. ایران باید بداند این پنجره ثبات کوتاهمدت است و ایران باید نهایت بهرهبرداری را برای کاهش تنش از آن بکند. »
او در پاسخ به این پرسش که بر اساس اعلام عراقچی ترامپ خواستار مذاکره بر سر موضوع هستهای است . این درخواست به چه معناست؟ میگوید: «علت اینکه ترامپ فقط موضوع هستهای را به عنوان مطالبه امریکا مطرح کرده، این است که او نمیخواهد چالشهای جهانی با ایران بدل به چالشهای منطقهای شود. مسائلی چون توان موشکی و مسائل منطقهای و اختلافات ایدئولوژیک و... چالشهای حل ناشدنی هستند. لذا ترامپ تلاش میکند خطوط قرمز امریکا را از اسراییل دور نگه دارد. این روند به معنای اختلاف امریکا با اسراییل نیست، بلکه به این معناست که امکان شکلگیری فضای مذاکراتی تازه بین ایران و امریکا فراهم شده است.»
او ادامه میدهد: « در ایران هم حاکمیت به تدریج در حال دستیابی به تحلیلهای تازهای است که نشانههای میانهروی در آن پیداست. واقع آن است که دیگر از تحلیلهای ویرانگر جریان افراطی در تصمیمات نظام خبری نیست. تصویب سی اف تی و پالرمو از جمله این ضرورتهای تازه است. اما تندروها همچنان تلاش میکنند تنشزایی کنند. کسانی که به دروغ ادعا میکنند دولت برای جلب رضایت امریکاییها برد موشکیهای ایرانی را کاهش داده، کسانی هستند که نانشان در تنش و تنازع است. ایران اما نیازمند تصمیمات شجاعانهای است که آن را از کانون تنشها دور نگه دارد.»
به اعتقاد فلاحت پیشه « با یک دید پدیدارشناسی میتوان درک کرد که منافع ایرانیان چقدر مظلوم مانده است. از زمانی که مکانیسم ماشه فعال شد، هیچ کشور عربی، حاضر نشد برای کاهش تنش ایران با امریکا تلاش کند. اما در دو نشست عمده کشورهای عربی بر خواسته نامشروع مرتبط با جزایر ایرانی تاکید کردند. این نشاندهنده مظلومیت ایران است. اما علیرغم این مشکلات عدهای همچنان بر طبل تنشزایی میکوبند.»
این تحلیلگر یادآور میشود: «امروز منطقه خاورمیانه بر سر یک دوراهی است که نتیجه آن یا باعث منزوی شدن ایران یا منزوی شدن اسراییل میشود. ایران با تصمیمات درست و معقول میتواند اسراییل را منزوی سازد. اگر ایران بتواند بر اساس یک ساز و کار امنیت منطقهای عمل کند، بر اساس منافع ملیاش عمل کند، امروز که جامعه جهانی به سمت رفع تنش در سرزمینهای اشغالی حرکت کرده با آن همراهی کرده در نتیجه اسراییل منزوی میشود. اسراییل منزوی هرگز نخواهد توانست گزندی به منافع ایران وارد سازد و اما یک ایران منزوی، حتما مورد تهاجم دشمنان قرار میگیرد.» فلاحتپیشه در پایان تاکید میکند: « ما نیازمند یک تصمیم عاقلانه هستیم. تا زمانی که هیولای هابزی در خاورمیانه به یک ثبات نسبی رسیده ایران باید سایه جنگ را از سر خود کم کرده و به سمت تنشزدایی حرکت کند.»
مهدی بیک اوغلی