گیمر بودن درد دارد!

گيم فا/ يکي از بهترين تفريح هايي که هر فرد مي تواند اوقات فراغتش را با آن پر کند، بازي کردن است. بازي هاي کامپيوتري سال هاست که جزو پر مخاطب ترين و در دسترس ترين تفريحات به حساب مي آيند و از پير و جوان، تقريباً همه به نوعي به آن ها روي آورده اند. با اينکه همه بازي هاي کامپيوتري را راهي براي سرگرم شدن و لذت بردن از اوقات فراغت مي دانند، خود اين بازي ها گاهي مي توانند به منشا خشم براي فرد تبديل شوند. اصلاً کلمه اي به نام Gamer Rage داريم که به همين موضوع برمي‌گردد. مطمئناً براي شما هم بارها هنگام بازي کردن پيش آمده که بخواهيد دسته يا ماوس را به سمت مانيتور و تلويزيون پرتاب کنيد يا آن را روي سر هم تيمي نوب‌تان بشکنيد! البته ما هيچ کدام از اين کارها را توصيه نمي کنيم، چون الآن نه خريدن دسته و ماوس جديد به اين راحتي هاست و نه پول درمان کله ي شکسته ي دوست‌تان آن قدر کم است! اما اگر اين لحظه ها را تجربه کرده ايد بدانيد که تنها نيستيد. هر چه بازي رقابتي تر، ميزان خشم به وجود آمده هم بيشتر. به همين دليل است که بازي هاي آنلاين مي توانند خيلي بيشتر اين حس خشم را در افراد بيدار کنند. البته از حق که نگذريم، هيجان اين بازي ها هم بيشتر است و خوشحالي بُرد و ناراحتي باخت در اين بازي ها بسيار پررنگ تر هستند. اما هميشه اين خشم به وجود آمده به خاطر باختن در يک بازي نيست. در واقع مي توانم بگويم باختي که عادلانه باشد، جزو موضوعاتي است که گيمرها را آنقدرها هم ناراحت نمي کند، چون ماها ياد گرفته ايم که هزاران بار ببازيم و دوباره از ابتدا شروع کنيم تا جايي که حرفه اي شويم. بنابراين هر گيمر حرفه اي مي داند که باخت جزئي از اين پروسه است. اما… اما اتفاقاتي هستند که هيچ گيمري نسبت به آن ها حس خوبي ندارد و حتي اسمش هم که مي آيد آدم عصباني مي شود! خيلي وقت ها شما داريد خيلي معصومانه بازي مي کنيد که يکي از اين اتفاقات زير مي افتد و حسابي عصباني‌تان مي کند! اين اتقاقات مي توانند براي يک گيمر بدتر از باختن باشند و باعث شوند در آن لحظه کل عدالت دنيا را زير سوال ببرد! خلاصه مقاله اي که پيش رو داريد، مقاله اي است که احتمالاً با رسيدن به هر شماره اش دردهايتان تازه خواهد شد. اين ها دردهايي هستند که يک فرد عادي هيچ وقت متوجه آن ها نمي شود و منحصراً به وجود آمده اند تا گيمر را ديوانه کنند! خلاصه آمده ام که با اين ليست با هم درد دل کنيم. يک ليوان يخي، چيزي کنارتان بگذاريد که بعد از خواندن هر شماره يک قلپ از آن بنوشيد!

در اين ليست ده مورد از اين اتفاقات که بسيار رايج تر از بقيه هستند دست‌چين شده اند و کل مقاله بيشتر جنبه ي فان دارد. بنابراين به نظرات شما گيمرهاي محترم هم نياز خواهيم داشت تا ليست‌مان از اين هم تکميل تر شود. خلاصه يادتان نرود اتفاقاتي که براي شما بدتر از باختن هستند را در بخش نظرات با بقيه در ميان بگذاريد. خب ديگر، بدون اينکه بيشتر از اين وقت تلف کنيم، به سراغ ليست‌مان برويم. با ما و ده اتفاقي که براي گيمرها بدتر از باختن هستند همراه باشيد.

 اتفاقاتي هستند که هيچ گيمري نسبت به آن ها حس خوبي ندارد و حتي اسمش هم که مي آيد آدم عصباني مي شود! خيلي وقت ها شما داريد خيلي معصومانه بازي مي کنيد که يکي از اين اتفاقات زير مي افتد و حسابي عصباني‌تان مي کند! اين اتقاقات مي توانند براي يک گيمر بدتر از باختن باشند و باعث شوند در آن لحظه کل عدالت دنيا را زير سوال ببرد! خلاصه مقاله اي که پيش رو داريد، مقاله اي است که احتمالاً با رسيدن به هر شماره اش دردهايتان تازه خواهد شد. اين ها دردهايي هستند که يک فرد عادي هيچ وقت متوجه آن ها نمي شود و منحصراً به وجود آمده اند تا گيمر را ديوانه کنند!

---

بازار

---

۱۰- مشکل کرَک!
از آنجايي که هم بنده ايراني ام و هم شما، ديگر لازم نيست با هم تعارف کنيم! ۹۹ درصد ما بازي کرَک شده استفاده مي کرديم و مي کنيم و از همان اول هم اوضاع در اينجا به همين شکل بوده است. البته اين طور نيست که در کشورهاي ديگر هم همه پول بدهند و بازي را بخرند و در واقع سايت هاي تورنتي که بازي هاي کرَک شده مي گذارند جزو پربازديدترين سايت ها هستند. اين مشکل کرَک مختص همه ي کساني است که تا به حال روي PC خواسته اند بازي کنند. فرض کنيد چندين ماه است منتظر يک بازي هستيد يا يک بازي قديمي را به زور از يک جا پيدا کرده ايد و مي خواهيد تجديد خاطره کنيد. شب با فکر اين مي خوابيد که فردا دانلود بازي تمام مي شود و کل هفته را قرار است غرق در بازي شوم. فردا مي رسد و بازي بدون هيچ مشکلي دانلود شده است. تمام فايل ها هم صحيح و سالم هستند و شما هم دقيقاً طبق دستورالعمل، بازي را نصب کرده ايد. بالاخره زمان آن مي رسد که روي آيکون بازي مورد علاقه‌تان کليک کنيد و داخل بازي شويد. همه‌مان حس خوبي را که لوگوي شرکت سازنده روي صفحه مي آيد و وارد منوي اصلي بازي مي شويد را تجربه کرده ايم، نه؟ حالا در يک قدمي تجربه ي اين حس هستيد که ارور اول روي صفحه ظاهر مي شود: «فلان فايل را ميان فايل هاي نصبي شما پيدا نکرديم». عيبي ندارد. بالاخره بازي مفت است و مشکلاتش. مي رويد فايل را پيدا مي کنيد و در محل نصب بازي مي اندازيد. خب ديگر، تمام است. بار ديگر روي آيکون بازي کليک مي کنيد. اين سري ۴ تا ارور ديگر هم روي صفحه ظاهر مي شوند! به اين فکر مي کنيد که شايد مراحل کرک کردن را درست انجام نداده ايد. بازي را پاک کرده و بار ديگر آن را نصب مي کنيد. اين سري با ۶ تا ارور مواجه مي شويد. انگار سر آن اژدهاي معروف داستان هرکول است که با هر بار قطع کردن، دو سر ديگر به جايش در مي آمد. آخرش هم مي رويد و مي بينيد که بله، در نظرات همان سايت همه نوشته اند که کرک خراب است و اين شماييد و اين روياهاي شما که جلوي چشمتان پودر شده اند! حتي اوضاع بعضي وقت ها از اين هم بدتر مي شود. بازي اجرا مي شود و چند مرحله هم در آن پيش مي رويد که ناگهان بازي crash مي دهد. فکر مي کنيد شايد مشکل از کامپيوتر بوده و بازي را دوباره اجرا مي کنيد. دوباره و دوباره مشکل تکرار مي شود تا آخرش مي فهميد که اِي لعنتي، باز هم بازي درست و حسابي کرک نشده!

 اين مشکل کرَک مختص همه ي کساني است که تا به حال روي PC خواسته اند بازي کنند. فرض کنيد چندين ماه است منتظر يک بازي هستيد يا يک بازي قديمي را به زور از يک جا پيدا کرده ايد و مي خواهيد تجديد خاطره کنيد. شب با فکر اين مي خوابيد که فردا دانلود بازي تمام مي شود و کل هفته را قرار است غرق در بازي شوم. فردا مي رسد و بازي بدون هيچ مشکلي دانلود شده است. تمام فايل ها هم صحيح و سالم هستند و شما هم دقيقاً طبق دستورالعمل، بازي را نصب کرده ايد. بالاخره زمان آن مي رسد که روي آيکون بازي مورد علاقه‌تان کليک کنيد و داخل بازي شويد که ارور اول روي صفحه ظاهر مي شود.

۹- از دست دادن Loot
شماره ي ۹ اين ليست را به اين مورد اختصاص داده ام، چون مي دانم درد مشترکي است و مطمئناً تنها آدمي نيستم که آن را تجربه کرده ام. فرقي نمي کند که بازي آفلاين باشد يا آنلاين، در هر دو حالت احتمالاً طعم اين درد را چشيده ايد. مخصوصاً در بازي هايي مانند Borderlands، فورتنايت و بسياري از بازي هاي آنلاين ديگر که آيتم ها طبقه بندي Common تا Legendary دارند، اين درد بسيار پررنگ تر است. فکر کنيد يک Kill بسيار تميز گرفته ايد و فردي که کشته ايد، چندين آيتم اپيک و لجندري دارد که دقيقاً چيزهايي هستند که براي ادامه ي بازي لازم داريد. به محض اينکه طرف را مي کشيد به سمت Lootهايش حرکت مي کنيد که ناگهان همان اسلحه ي لجندري خيلي شيک از بالاي صخره سُر مي خورد و روي زمين مي افتد و يک بازيکن ديگر که احتمالاً يک ساعت گذشته را در حال کمپ کردن بوده است مي آيد و آن را بر مي دارد و با همان اسلحه به خود شما شليک مي کند! آدم چه بگويد؟ يعني چه مي تواند بگويد؟ نه تنها اين، که بعضي وقت ها بخاطر يک باگ مسخره، اين آيتم ها جايي ميان زمين و هوا گير مي کنند. نقطه اي که دست هيچ کسي به آن نمي رسد و يک Loot عالي به همين راحتي از دست مي دهد. در بازي هاي داستاني نيز اين مشکل وجود دارد. مثلاً مي بينيد يک اسلحه ي چرب و چيلي روي زمين افتاده که دارد از دور صدايتان مي زند و تا به آن محدوده نزديک مي شويد، بازي از حالت گيم پلي خارج شده و کات سين پخش مي شود! بعد هم بازي کلاً شما را به يک لوکيشن ديگر مي برد و ديگر هيچ وقت نمي توانيد آن اسلحه يا آيتم را برداريد. حسرت اين لحظات هميشه به دل آدم مي ماند!

 فکر کنيد يک Kill بسيار تميز گرفته ايد و فردي که کشته ايد، چندين آيتم اپيک و لجندري دارد که دقيقاً چيزهايي هستند که براي ادامه ي بازي لازم داريد. به محض اينکه طرف را مي کشيد به سمت Lootهايش حرکت مي کنيد که ناگهان همان اسلحه ي لجندري خيلي شيک از بالاي صخره سُر مي خورد و روي زمين مي افتد و يک بازيکن ديگر که احتمالاً يک ساعت گذشته را در حال کمپ کردن بوده است مي آيد و آن را بر مي دارد و با همان اسلحه به خود شما شليک مي کند!

۸- خراب شدن يک مرحله‌ي مخفي کاري
مکانيزم Stealth يا مخفي کاري اکنون سال هاست که بخش جدايي ناپذير بسياري از بازي هاست. با اينکه خود من ترجيح مي دهم که هميشه به دل دشمن بزنم و همه را گلوله باران کنم تا اينکه پاورچين پاورچين از کنار کمپ دشمن رد شوم، اما نمي توانم هيجان و تنش خاص مراحل مخفي کاري را در بازي ها انکار کنم. اگر تعداد اين مراحل کم باشد واقعاً برايم لذت بخش هستند. البته تا آنجا که همه چيز خوب پيش برود! فرض کنيد خيلي آهسته و تر و تميز داريد يک مرحله ي مخفي کاري را پيش مي بريد و از تکنيک هاي مخفي کاري مانند پرت کردن اشياء براي به هم زدن تمرکز دشمن و همه ي اين ها (که معمولاً هيچ کس از آن ها استفاده نمي کند!) هم استفاده کرده ايد. حالا نزديکي هاي آبجکت مورد نظر هستيد که به يک مانع مسخره و کوچک گير مي کنيد و دشمن شما را مي بيند و مجبور مي شويد کل مرحله را از اول تکرار کنيد و يا با کل کمپ که تا آن لحظه متوجه حضور شما نشده بودند مبارزه کنيد! حتي فکر کردن به اين موضوع هم انسان را عصباني مي کند. به خصوص که مشکل از طرف خود بازي باشد و بخاطر باگ هاي مسخره در يک نقطه گير کنيد و يا دشمناني که تا پنج دقيقه پيش کنار گوششان بمب هم در مي کرديد متوجه نمي شدند، حالا يک دفعه باهوش شده و با ديدن يک گوشه از بدنتان فرياد مي زنند و موقعيت تان را لو مي دهند!

 فرض کنيد خيلي آهسته و تر و تميز داريد يک مرحله ي مخفي کاري را پيش مي بريد و از تکنيک هاي مخفي کاري مانند پرت کردن اشياء براي به هم زدن تمرکز دشمن و همه ي اين ها (که معمولاً هيچ کس از آن ها استفاده نمي کند!) هم استفاده کرده ايد. حالا نزديکي هاي آبجکت مورد نظر هستيد که به يک مانع مسخره و کوچک گير مي کنيد و دشمن شما را مي بيند و مجبور مي شويد کل مرحله را از اول تکرار کنيد!

۷- از دست دادن يک Kill قطعي
بعضي وقت ها هست که هم گيم با آخرين کيفيت ممکن اجرا مي شود، هم پينگ تان خوب است و کلاً بازي هيچ مشکلي ندارد، اما روز روزِ شما نيست! اين موضوع در بازي هاي شوتر اول شخص آنلاين بسيار رايج تر از بازي هاي ديگر است. طعمه ي خود را پيدا کرده و تفنگ را روي او نشانه رفته ايد. شليک مي کنيد و گلوله از بيخ او رد مي شود و به او برخورد نمي کند. دوباره يک شليک ديگر و دوباره همين وضعيت! اين سري طرف متوجه حضور شما مي شود و او هم به شما شليک مي کند و حالا کسي که مي ميرد شما هستيد نه او! اين عذاب، به شيوه هاي ديگري هم مي تواند نازل شود. براي مثال مي خواهيد خيلي حرفه اي و از چندين متر عقب تر يکي از بازيکنان تيم مقابل را اسنايپ کنيد. تا همه چيز تنظيم شده و مي خواهيد شليک کنيد، طرف پشت ديوار سنگر مي گيرد يا يکي از هم تيمي هايتان پيدا مي شود که زودتر از شما طرف را مي کشد و شما هيچ، شما نگاه! از همه بدتر مي تواند شرايطي باشد که نه شما هدف گيري‌تان اشتباه است، نه کسي Killتان را مي دزدد، اما تا دستتان را روي ماشه مي گذاريد، مي بينيد که خشاب خالي‌ است و تا مي آييد پُرش کنيد، مرغ از قفس پريده است!

 طعمه ي خود را پيدا کرده و تفنگ را روي او نشانه رفته ايد. شليک مي کنيد و گلوله از بيخ او رد مي شود و به او برخورد نمي کند. دوباره يک شليک ديگر و دوباره همين وضعيت! اين سري طرف متوجه حضور شما مي شود و او هم به شما شليک مي کند و حالا کسي که مي ميرد شما هستيد نه او!

۶- هر کي پول بده برنده‌س!
يکي از اعصاب‌خردکن‌ترين مفاهيمي که به خصوص در بازي هاي آنلاين به چشم مي خورد، همين بحث Pay to Win است که گيمرها صد سال است که نسبت به اين موضوع اعتراض دارند و کمپاني ها هم صد سال است که عين خيالشان نيست. تا وقتي جيب بازي سازان پرِ پول مي شود ديگر چه اهميتي دارد که چه کاري عادلانه است و چه کاري نه؟ البته تعداد اين بازي ها نسبت به چند سال پيش انصافاً کمتر شده و اکنون بازي ها سعي مي کنند اين پول را از آيتم هايي در بياورند که روي بازي تاثير مستقيمي ندارد. اما به هر حال هنوز هم آن بچه ي ۱۰، ۱۲ ساله ي پولدار پيدا مي شود که کارت پدرش را خالي کرده و هر چي آيتم درجه يک بوده براي خودش خريده و ديگر هيچ کس حريفش نمي شود. يا آن گيمر تازه کاري که هنوز دکمه هاي بازي را کامل نمي شناسد ولي اکانت ده ساله ي يک گيمر حرفه اي را خريده و الآن بدون اينکه زحمتي کشيده باشد، پا به پاي گيمرهاي کهنه کار دارد بازي مي کند و Kill مي گيرد. نه تنها اين افراد به ناعادلانه ترين شکل ممکن مي آيند و بازي را به هم مي زنند، بلکه ادعاي گيمري‌شان هم مي شود! خرج کردن براي بازي مورد علاقه تان هيچ عيبي ندارد، اما اينکه به جاي آيتم، مهارت بخريد، زياد عادلانه به نظر نمي رسد. به علاوه، بُردي که نتيجه ي پول باشد، از نظر هيچ گيمر واقعي ذره اي ارزش ندارد.

 پول، انگل دنياي بازي هاي آنلاين!

۵- هم‌تيمي‌هاي نوب
قبل اينکه به اين مورد بپردازم، بايد اين را بگويم که کلاً بعضي ها تا مي بازند هم‌تيمي هايشان را مقصر مي دانند. اين افراد هيچ وقت عدم توانايي خودشان در بازي کردن را دليل باخت نمي دانند و در حالي که خودشان جزو ضعيف ترين افراد تيم اند، هميشه اولين نفري هستند که نسبت به بازي بد ديگران اعتراض مي کنند. اين رفتار هميشه در بازي هاي آنلاين اذيت کننده است و اين افراد هم روي اعصاب همه هستند. اما اگر واقعاً داريد خوب بازي مي کنيد و مي بينيد تيم شما با اختلاف زيادي از حريف عقب است، بايد فکري به حال هم‌تيمي هايتان بکنيد! بعضي وقت ها هست که Kill شما به تنهايي از مجموع Kill دو سه نفر اول تيم حريف بيشتر است، اما تيم شما به طرز وحشتناکي از آن ها عقب است. اين ها يعني هم تيمي نوب! يعني کسي که بازي بقيه را هم خراب مي کند. البته اين افراد هم گناهي ندارند، بالاخره بايد يک جا بازي ياد بگيرند، اما بالاخره اين موضوع باعث نمي شود که دردِ اين موضوع براي يک گيمر حرفه اي کمتر شود. حالا ضعيف بودن هم‌تيمي، بدترين حالتي نيست که مي تواند در بازي هاي گروهي پيش بيايد. بدتر از آن اين است که طرف وسط بازي ببيند احتمال باخت تيم زياد است و برود سراغ يک Match ديگر و تعداد نفرات تيم شما کمتر از نفرات تيم حريف شود. اين ها افرادي هستند که هيچ کس در دنياي بازي از آن ها دل خوشي ندارد و تجربه ي بازي هاي آنلاين را براي ديگران خراب مي کنند.

 بعضي وقت ها هست که Kill شما به تنهايي از مجموع Kill دو سه نفر اول تيم حريف بيشتر است، اما تيم شما به طرز وحشتناکي از آن ها عقب است. اين ها يعني هم تيمي نوب! يعني کسي که بازي بقيه را هم خراب مي کند. البته اين افراد هم گناهي ندارند، بالاخره بايد يک جا بازي ياد بگيرند، اما بالاخره اين موضوع باعث نمي شود که دردِ اين موضوع براي يک گيمر حرفه اي کمتر شود.

۴- مختل شدن بازي آنلاين
بازي هاي آنلاين به خاطر ذات‌شان که نمي توانند متوقف و يا ذخيره شوند، جنبه ي رقابتي بالايي دارند. جامعه ي گيمري هم که يکي از بي‌رحم‌ترين جوامع تاريخ بشريت است و فقط کافيست يک نفر، يک راند را ببازد تا چهارصدتا انگِ نوب و لوزر و فلان به او بچسبانند! حالا فرض کنيد در چنين شرايطي کانکشن اينترنت شما قطع شود و ببينيد وسط يک مسابقه ي داغ نمي توانيد حرکت کنيد، چون «حجم منصفانه»ي اينترنت شما به پايان رسيده است! يا آمده ايد دستگاه را روشن کنيد تا به دوستان‌تان در بازي ملحق شويد و ناگهان برق مي رود و تا سه ساعت بعد هم نمي آيد و مانند آن ميم معروف تارانتينو، بايد در و ديوار را نگاه کنيد و منتظر باشيد که برق رضايت دهد و برگردد. يک بار هم ممکن است يکي از اهالي خانه در گاراژ يا آشپزخانه به کمک فوري شما احتياج داشته باشند، غافل از اينکه شش دانگ حواس شما به گيم است و داريد يک Killstreak درست و حسابي مي گيريد و مجبور شويد بي خيال آن Killstreak شده و با قلبي شکسته (!) به کمک آن ها بشتابيد. گاهي اوقات گيمر بودن واقعاً درد دارد!

 حداقل اين دايناسوره هميشه هست که باهاش بازي کنيد!

۳- آپديت‌هاي اجباري
شماره ي سوم ليست هم از آن چيزهايي است که واقعاً از هرگونه باختي در بازي بدتر است. فکر کنيد بعد از يک روز خسته کننده، در پايان روز يک ساعت وقت اضافه گير آورده ايد و مي خواهيد قبل از خواب چند راندي بازي کنيد و بعد بخوابيد که مي بينيد نمي توانيد وارد بازي شويد. اين طرف و آن طرف را چک مي کنيد و مي بينيد هم کانکشن برقرار است و هم دستگاه مشکلي ندارد، تا اينکه نوتيفيکيشن آپديت مي آيد و تصوير زندگي تان سياه و سفيد مي شود! آن هم نه يک گيگ، نه دو گيگ، که ۲۰ گيگ آپديت! آپديتي که تا ديروز که شما کل وقت عالم را داشتيد، هيچ خبري از آن نبود و حالا که دلخوشي‌تان همان يک ساعت آخر روز است بايد ظاهر شود و همه چيز را خراب کند. مخصوصاً اگر Call of Duty: Modern Warfare را که سال پيش منتشر شد بازي کرده باشيد، حتماً اين درد را تجربه کرده ايد که هر سري که آدم مي آيد بازي کند، با يک آپديت ۲۰، ۳۰ گيگابايتي مواجه مي شود و بايد به زور برايش جا باز کند. سازنده هاي عزيز، آن قدري که شما فکر مي کنيد Seasonهاي جديد بازي هاي آنلاين براي ما جذاب هستند، ما بيشتر مي خواهيم بازي کنيم. اين آپديت هاي لعنتي را کم حجم تر کنيد لطفاً!

 بعد از يک روز خسته کننده، در پايان روز يک ساعت وقت اضافه گير آورده ايد و مي خواهيد قبل از خواب چند راندي بازي کنيد و بعد بخوابيد که مي بينيد نمي توانيد وارد بازي شويد. اين طرف و آن طرف را چک مي کنيد و مي بينيد هم کانکشن برقرار است و هم دستگاه مشکلي ندارد، تا اينکه نوتيفيکيشن آپديت مي آيد و تصوير زندگي تان سياه و سفيد مي شود!

۲- لگ
اين مورد احتمالاً اولين چيزي است که به ذهن هر گيمر آنلايني مي رسد. لگ از قديم الايام، دشمن شماره يک گيمرها بوده و به نظر مي رسد که حالا حالاها جايش را به کسي ندهد. پينگ بالا و لگ دو تا از عواملي هستند که هيچ وقت از بين نمي روند (بخصوص در کشور ما!) و هيچ وقت هم از منفور بودن آن ها کاسته نمي شود. ديگر توضيح بيشتر براي اين مورد لازم نيست. خودتان بازي کرده ايد، خودتان اين درد را کشيده ايد و خودتان مي دانيد چه لحظه ي بدي است آن لحظه که متوجه مي شويد کاراکتر شما دارد عجيب و غريب و تکه تکه حرکت مي کند و پيش خودتان مي گويد «تو رو خدا، دوباره نه»! البته همين لگ بهانه ي خوبي هم دست آن هايي داده که بازي بلد نيستند. اگر کمي اوضاع خارج از کنترل‌شان پيش رود، هميشه بهانه ي «حاجي من بدجور لگ دارم» هست که نجاتشان دهد! بنابراين شايد اين لگ براي همه آنقدرها هم منفور نباشد!

 خودتان بازي کرده ايد، خودتان اين درد را کشيده ايد و خودتان مي دانيد چه لحظه ي بدي است آن لحظه که متوجه مي شويد کاراکتر شما دارد عجيب و غريب و تکه تکه حرکت مي کند و پيش خودتان مي گويد «تو رو خدا، دوباره نه»!

۱- اسپويل شدن داستان بازي
شايد در تاريخ بازي هاي کامپيوتري، هيچ کس به اندازه ي اسپويلرها منفور نباشند. واقعاً روزي بايد يک قانوني به وجود بيايد که اين افراد به خاطر اين کار لوس‌شان جريمه شوند. افرادي که زندگي و زمانشان آن قدر بي ارزش است که به جاي تجربه ي بازي ها و لذت بردن از آن ها، در Reddit و توييتر و بخش کامنت سايت ها مي چرخند و بازي هاي مورد علاقه ي افراد را برايشان اسپويل مي کنند. پشت پروسه ي توليد هر بازي، صدها نفر نشسته اند و زحمت کشيده اند، پاي بازي زمان و عشق گذاشته اند و پس از سال ها ايده پردازي، محصول نهايي را منتشر کرده اند تا همه از آن لذت ببرند، و يک سري فرد بيکار و ترول پيدا شده اند که بدون هيچ دليل خاصي آن را اسپويل مي کنند. وقتي پايان بازي را مي شنويد هم که ديگر رغبت چنداني براي تجربه ي آن باقي نمي ماند. چندين سال زحمت بازي ساز و چندين سال انتظار مخاطب، به خاطر لوس بازي اين افراد به هدر مي رود. شک نکنيد سمي ترين افراد دنياي بازي همين اسپويلرها هستند و فکر نکنم گيمري آن قدري که از اسپويل شدن بازي مورد علاقه اش عصباني مي شود، از باختن عصباني شود.

 شک نکنيد سمي ترين افراد دنياي بازي همين اسپويلرها هستند و فکر نکنم گيمري آن قدري که از اسپويل شدن بازي مورد علاقه اش عصباني مي شود، از باختن عصباني شود.

اين ده تا از رايج ترين مواردي بود که به نظر مي آيد از باختن براي گيمرها بدتر باشند. شما نظرتان درباره ي اين موارد چيست و چه چيزهايي را مي توانيد به اين ليست اضافه کنيد؟ منتظر نظرات شما هستم!

در کانال آي‌تي و ™CanaleIT هم کلي عکس و ويدئوي دسته اول و جذاب داريم